Donderdag stond er een column van Rita Verdonk in de spits.
Nu vertrouw ik Rita Verdonk voor geen meter. Ik heb een groot vooroordeel tegen haar. Ik vermoed dat ze een grote opportunist is, die zichzelf belangrijker vindt dan haar boodschap.
Dus denk ik dat ze nu heel slim zit te wachten op het failliet van achtereenvolgens Geert Wilders en de SP, om dan de macht te grijpen. Duurt misschien nog even, maar komt geheid, want politiek=golfbeweging.
Daarom zit ze nu vast “slimme dingen” te roepen, zodat ze straks kan zeggen: “ik heb het altijd al gezegd”.
Maar iemand niet vertrouwen betekent niet dat je niet moet luisteren naar de boodschap.
Vooral niet omdat ik mijn eigen linkse sentimenten niet vertrouw.
Haar boodschap gaat namelijk over het feit dat we nu moeten oppassen dat we niet dezelfde fouten maken met de Oost Europeanen als met de Marokkanen. Op tijd iets doen me de problemen dus, en niet wegkijken.
Ik vertrouw mijn redenen om deze boodschap niet te vertrouwen niet:
Het riekt naar wegzetten van een bevolkingsgroep.
Het riekt naar opruien.
Maar laat ik eens eerlijker en persoonlijker kijken naar waarom ik deze boodschap niet wil horen:
Het trekt aan mijn schuldgevoel: ik met mijn probleempjes heb het makkelijker dan veel Oost Europeanen, dus wie ben ik om ze weg te sturen, of aan te klagen.
Ik heb er zelf niet rechtstreeks mee te maken, dus ik kan weg kijken van de problemen als die er zijn.
Ook mijn eigen “linkse” argumenten komen dus voort uit onderbuikgevoel.
Al die zaken maken het voor mij erg makkelijk om Rita’s boodschap af te serveren. Als ik dat op internet doe: genoeg mensen om me bij te staan.
En daarom wil ik dat niet doen. Vooral niet omdat we dan wéér alleen maar in twee kampen argumenten tegen elkaar aan blijven gooien.
Dus de kern van de boodschap wél serieus nemen, onderzoeken wat er van waar is. Welke problemen zijn er. En wat is een goede manier om daar wat aan te doen.
Niet ontkennen maar herkennen, erkennnen en verkennen. Met respect. Even voor de goede orde: respect is iets dat je geeft. Niet iets waar je om vraagt.
Daar komen we verder mee denk ik.
