XTC – Mummer 1983

XTC was zo’n band waarbij ik reikhalzend uit zag naar hun volgende elpee.

Niet eerst luisteren in de winkel, staand met twee losse koptelefoonschelpen-met-hadvaten tegen je oor gedrukt. Meteen kopen en thuis opzetten!

En nog eens. En nog eens.

Mooiste moment, zo’n nieuwe elpee verkennen.

Ze stelden me nooit teleur. Elke elpee was weer anders , en elke elpee was weer mooi.

Wel altijd even wennen met XTC. De muziek ligt niet meteen lekker in het gehoor. Maar als hij eenmaal binnen is, is het een blijvertje.

Scherpe teksten vaak.

Mooiste nummers:

Beating of hearts Tegendraads ritme. Een ode aan de liefde:

You have heard the greatest sound on this and every world you can think of.

Love on a farmboys wages Mooi verhaal over boerenknecht die sappelt om te kunnen trouwen met zijn lief.

How can we feed love on an farmboys wages?

Great fire  Wat moet ik hier van zeggen? Zelf luisteren. Overweldigende kracht van verliefd zijn.

Animals are panicking
I’m animal and panicking

XTC – Skylarking 1986

Vaak gaan mijn elpeeblogs over herinneringen. Deze gaat over de muziek zelf.
XTC is zo’n band waarvan je blij bent dat er weer een elpee uit is. Rechstreeks naar de winkel, en naar huis met een onontdekte schat.
En wat valt er ook nu weer veel te beleven. Het lijkt wel of ze elke keer weer beter worden.
Skylarking is een beleving, een reis. Elke keer luisteren levert weer nieuwe ontdekkingen op. Correctie : geen reis maar wijn: muziek die rijpt, naarmate hij ouder wordt.
Stel je een veld met bloemen voor, een lavendelveld in Frankrijk. Stel je dan voor wat er gebeurt als je gaat liggen, met je hoofd tussen de bloemen, ondergedompeld in het gezoem van duizenden insecten. Dat is wat je overkomt in “Summer’s Cauldron” . Muziek, titel, tekst en achtergrondgeluiden in een perfecte mix. . . die direct overgaat in het volgende nummer: “Grass”. Dat weer gevolgd wordt door  . . .

Alle nummers samen vertellen een levensverhaal dat begint bij bandeloze vrijheid en komt via verliefdheid, bruiloft, liefdesproblemen, identiteitscrisis tot aan de dood, en daar aan voorbij met Sacrificial Bonfire als rituele afsluiting.

Teksten: pure poëzie.
Orange and lemon
raincoats roll and tumble
together, like fruit tipped from a tray.

—–
One thousand umbrellas
Upturned couldn’t catch all the rain
That drained out of my head
When you said we were
Over and over I cried
—-
Season cycle moving round and round
Pushing life up from a cold dead ground
It’s growing green

  

—-

The man who sailed around his soul
From East to West, from pole to pole
With ego as his drunken captain
Greed, the mutineer, had trapped all reason in the hold

—-

Fire they cried
So evil must die
And yields are good
So men pull back hoods and smile
The scapegoat blood spilled
Spittled and grilled it crackled and spat
And children grew fat on the meat
Change must be earnt
Sacrificial bonfire must burn
Burn up the old
Ring in the new
Assembled on high
Silhouette against the sky
The smoke prayed and pranced
And sparks did their dance in the wind
Muziek zo spannend als de Beatles het vroeger konden maken. Elke song een mini-opera met verrassende overgangen, en een prachtig verhaal.
Misschien zijn ze zo onbekend gebleven omdat ze, ondanks de podiumangst van Any Partridge, lef hadden.
Het lef om niet een typische jaren 80 band te zijn. Daarom juist is deze band is zeer de moeite waard: tijdloos!