Ik legde gisteren mijn hart bloot. Dingen die ik een paar maanden geleden nog niet hardop tegen mezelf had durven zeggen.
Ik ben ontroerd door de reacties. En een beetje verbaasd. Ik lees bij sommigen namelijk ook herkenning.
En dat bracht me op de volgende vragen:
Wat durven we allemaal niet hardop te zeggen?
En hoe hebben wij een wereld gecreëerd waarin dat mogelijk is?
En wat doen we om dat te veranderen?
Een openhartig verhaal met vragen waar ik echt wel even over na moeten denken. Angst, onzekerheid, bang voor afwijzing zijn mijn grootste struikel blokken. In ieder geval gevoelens die het niet eens zijn met mijn verstand.
Jij hebt in ieder geval een stap gezet, knap
dank je.
dat er meer mogen volgen
Ik las pas nu je blog van vandaag en gisteren. Jij bent een van de eersten die durft. Die de stap zet naar de eerlijkheid. Transparant bent. En dan zo mooi concluderen: het is zoals het is. Weet wat je ontketent. De tijd is er naar dat mensen hun harten en hun monden gaan openen.
Zo kunnen we elkaar ondersteunen in de pijnpunten van het leven. Neem je tijd. Schrijf, Zoek, Vind. Wij lezen en leven mee.
dank je.
voel goed zo, ik voel ook steun van jullie allemaal.
laat maar los komen, die openheid 🙂