Autoblogger: dit is een voorbeeld van een blog gebaseerd op
http://ruudketelaar.wordpress.com/
Zo kan ook uw blog automatisch gegenereerd worden.
‘Regeren’, ik word vanzelf filosofisch van dat woord, of liever van dat ‘begrip’. Het houdt me bezig, de hele dag, tussen de bedrijven door. Het onderzoeken waard, dus. Kijken of ik me kan laten triggeren door een omschrijving van wat regeren nu eigenlijk is.
Wat is regeren.
“Het uitoefenen van de politieke macht door het uitvaardigen van wetten en instellen van organisaties met een bepaalde opdracht.” zegt het Wiki woordenboek. Dit triggert mij niet echt. Want juist deze invulling van “regeren” zorgt voor de problemen. Dan moet ik een andere manier kiezen om aan de slag te gaan met dit woord. Want dit is vanaf het moment dat ik mijn blog er mee begon, mijn door mezelf opgelegde Wot (want tuesday is ook met een t, en foto’s maken die ik niet, nog niet). Wat ik kan doen is spelen met het woord. Ik kom dan al snel op het anagram: ergeren. Die klopt. Dat doe ik al tijden aan de manier waarop Nederland geregeerd wordt, maar verder dan die constatering kom ik er niet mee. Nog verder zoeken dus. Wat vervolgens bij mij naar boven komt is “regeren is vooruitzien!”. Daar kan ik wel wat mee. Want vooruitzien is onderdeel van mijn vak.
Werk
Vooruitzien is onlosmakelijk verbonden met het beroep van een projectmanager of programmamanager. Denk hierbij niet aan glazen bollen, en zelfs niet aan planningstechnieken. Of dat laatste misschien wel, maar dan in bredere zin. Het geval is namelijk dat de toekomst altijd onzeker is. Juist de acceptatie van dat feit maakt dat je er toch mee kunt werken. Hoe? Door alles wat wel vastligt goed te benoemen. Een programma van eisen is zo’n instrument. Als je dat goed vast stelt zorg je er in ieder geval voor dat er naast alle onzekerheden van de toekomst geen onnodige verrassingen uit de hoge hoed komen.
Politiek
En zo maak ik mijn bruggetje terug naar de politiek. Want een goed projectmanager weet het hobby-isme, de geldingsdrang, en het cover-your-ass gedrag van lijnmanagers uit het programma van eisen te houden. (Iest wat ik overgings te vaak tegen kom op de werkvloer: zie hier) Kortom: zo min mogelijk politiek in het project. Dat is wat het Catshuis nu nodig heeft: een programmamanager die alle electorale eisen genadeloos naar de prullebak vereist. Deze “regering waar rechts zijn vingers bij kan aflikken” wijst er zo graag op dat we voor linkse hobby’s nu even geen tijd hebben. Dat we die bevriezen, omdat er werk in uitvoering is. Wat ze niet beseffen is dat het de electorale spelltjes zijn waar we nu geen tijd voor hebben. Politiek gedrag is 9 van de 10 keer de reden van het sneuvelen van een project.
Laat verstand regeren in plaats van electorale belangen
Laat een projectmanager een goed programma van eisen maken. En betrek daar andere partijen bij. Iedere beginnende projectmanager weet het: E= K x A. Effectiviteit = Kwaliteit x Acceptatie. Dus niet die wankele basis van de meerderheid +1 (of juist net niet). Maar een breed gedragen eisenpakket. Formeer vervolgens multi-partaire projectgroepen. En laat die samenwerken aan een oplossing. In onderzoekscommissies kunnen ze het ook. Waarom achteraf wel, en vooraf niet? Er zijn technieken voor. Denk je dat er in het bedrijfsleven nooit tegenstrijdige belangen zijn? Natuurlijk wel. Er zijn manieren om daar me om te gaan, het beste er uit te halen. Op basis van inhoud, rekening houdend met processen. Een goede projectmanager/programmamanager krijgt vechtende lijnmanagers op een lijn. Als het gemeenschappelijke belang maar groot genoeg is. Het gemeenschappelijke belang van Nederland lijkt me groot genoeg. Tijd voor een programmamanager die wat ego’s aan de kant kan schuiven!
