Soms komt er een oude wijdheid langs.
Zo eentje die je een tijd niet gezien hebt. Fijn weerzien is dat vaak.
Deze kwam vandaag op bezoek:
“Jacob Jan, besef je wel dat heel veel van wat je wilde, ook daadwerkelijk uitgekomen is?”
en
“Het duurde alleen soms wat langer voor het zo ver was. En vaak was je dan al weer vergeten hoe graag je het wilde. Leek het ‘gewoon’. En vergat je te genieten van wat je bereikt had.”
Laat ik daarom eens op zoek gaan naar wat ik nog weet.
Ik wilde heel lang een mooi huis, met een mooie tuin. Een plek om me veilig te voelen, een echt thuis.
-Zo’n thuis heb ik, en de tuin ook.
Toen ik nog geen kinderen had, droomde ik (letterlijk!) over ze. ik voelde in die droom een wederzijdse liefde, die ongelofelijk sterk was.
-Die liefde is er.
Ik wilde graag als trainer vol zelfvertrouwen voor een groep kunnen staan.
-Dat is me gelukt.
Ik wilde vertellen. Hardop in mezelf vertelde ik dat ik tot in de uithoeken van Nederland wilde vertellen.
-Niet veel later kreeg ik een vertelopdracht van een trainingsbureau. Ik vertelde o.a. in zuid Limburg en in Noord Holland.
Ik wilde op het podium. De coulissen ruiken. De houten vloer onder mijn voeten voelen, en een publiek betoveren.
-Dat heb ik gedaan. (ik doe het nog!)
Die dingen zijn er allemaal niet automatisch gekomen, alleen maar omdat ik ze wenste.
En toch.
Ze zijn allemaal wel begonnen met die wens.
Dus ben ik vandaag bezig geweest (in mijn morning pages) , met wat ik écht graag wil.
En veel alles van wat daar bij hoort, is al in gang gezet.
Ik mag best wat blijer zijn, met dat resultaat.