angst en billen bloot

Spannend wordt het, vrijdag.

Ik ga praten bij Phonak / Advanced Bionics.

De fusie van twee marktleiders in de hoortoestellen en in de CI’s.

Ik heb ze nodig, en ik vind dat ze mij nodig hebben.

Ik heb ze nodig, voor een financiële ondergrond. Voorlopig is mijn theater onvoldoende voor een inkomen. Bovendien heb ik daarnaast een WW uitkering, en dat zint me niks. Ik wil werken voor mijn geld.

En ik weet ook wat ik waard ben voor mijn geld, naast dat theater.

Dat is waar ik vind dat Phonak/AB me nodig heeft.

Service. Niet-technische service. Want slechter gaan horen los je niet 1-2-3 op met een hoortoestel.

Begrijp me goed. Dat hoortoestel is heel erg nodig. En ze worden steeds beter. Ongelofelijk wat voor winst er is geboekt, en welke stappen er nog steeds gezet worden.

Maar een goedhorend oor, functioneert nog steeds beter dan een oor met een hoortoestel, hoe goed dat ook is.

Omgaan met gehoorverlies in lastige situaties vraagt assertiviteit, extra assertiviteit. Het vraagt behoorlijk veel lef. Dat is een stuk dat alle fabrikanten laten liggen, dat ze soms zelfs een beetje bagatelliseren.

Dat is een stuk waar ik veel over weet. Ik heb daar trainingen voor ontwikkeld. Ik ben een goede trainer, dat durf ik ook nog wel te zeggen. Het was het werk dat ik graag had willen blijven doen bij mijn oude werkgever. Maar dat kon daar niet.

Dus liet ik het los (ik weet dat er gelukkig ook anderen heel goed bezig zijn op dat gebied), en stortte ik me op mijn theater.

Nu is de tijd gekomen om dit er weer bij te halen. Om een stevige financiële basis te creëren voor mijn theater.

En dat door iets te doen waar ik in geloof. Want iets doen waar ik niet in geloof, dat gaat me nooit meer lukken.

Ik ga dit bespreken vrijdag.

Backup via facebook, twitter en mail. Contact met de mensen die voor het eerst een hoortoestel krijgen. NIET over de techniek. Maar over al dat andere, over het echte leven. En de worstelingen die je daar voert, vanwege je gehoorverlies.

En dat is spannend.

Kan ik mezelf blijven?

Tot nu toe werden al mijn plannen en ideeën de lucht uit geschoten.

Luchtfietser was ik.

Dus ben ik gaan aanpassen, afzwakken. “Nee u heeft gelijk, ik moet niet zo gek doen.”

Omdat ze me dan misschien wel willen hebben.

Kan ik mezelf blijven?

Of ben ik te bang om weer als luchtfietser weg gezet te worden?

Ga ik bedelen of krachtig zijn? Ik weet het goede antwoord wel, maar krijg ik dat uit mijn lijf?

Ik ga mijn angst meenemen vrijdag, maar me er niet door laten leiden. Dat heb ik mezelf geleerd, gisteren, door het schrijven van dit verhaal. Vrijdag weet ik hoe ik dat ga doen.

7 thoughts on “angst en billen bloot”

  1. Dat gaat je lukken, want dit is de realiteit en geen gebakken lucht. Blijf bij jezelf, je enthousiasme sleept jou er wel door heen.

  2. Pfff je hoeft niet te bedelen, nooit. Ze hebben in jouw een perfect ambassadeur, adviseur en trainer. Dat zullen ze heel snel inzien. En het past perfect bij jou en HET GAAT HEEL VEEL MENSEN HELPEN. Laten we dat niet vergeten. Succes JJ!!!

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.