Ik kom een oude videoband tegen.
Uit augustus 1999.
Ik had van mij werk een camera geleend. Dus het is maar één dag in het leven van de kinderen.
En dat is maar goed ook. Ik ben blij dat ze opgroeiden voor de social media. Ik was vermoedelijk een onuitstaanbare ouder geweest die jullie helemaal platgebombardeerd had met van alles over mijn kinderen. Want god, wat houd ik van ze.
Op een van de stukjes lees ik voor.
Heerlijk was dat, voorlezen. Elke dag. Alle vier kinderen, en heel lang volgehouden, ook toen ze zelf al lang lazen. Ik heb zelfs Lord of the Rings voorgelezen. En Waterschapsheuvel.
Ik mag nu weer af en toe. Op de vallei.
en het boekje kun je hier even zien:
Mooi dat je op de vallei weer af en toe mag voorlezen. Met de passie waarop je erover verteld moet dat een genot voor je zijn.
herkenbaar, begon al met de boekjes van Dick Bruna, later de boeken van Roald Dahl en de avonturen met De Kampioen. Heerlijke tijd
Lezen jullie als opa ook voor? Carel en Peter?
Zeker weten!