Een voorstelling spelen en toch het steeds anders beleven.
Oja, nog wat extra lessen:
– Bestel eerder eten. Dan kun je die Pizza’s laten bezorgen op een tijdstip dat vóór de aanvang van de voorstelling ligt, en hoef je niet een half uur bij een frietboer staan wachten (en jezelf opvreten) die op een hele drukke avond besloten heeft alles in zijn eentje te doen.
– Test de beamer eerder.
– Bestel een verlengsnoer voor de beamer.
– Let op welk stopcontact je gebruikt in een theater. Niet alles is gewone netstroom. (En dank Bob, die me hier op wees voordat ik mijn ringleiding aan gevaar bloot stelde.)
En dan, toch weer de rust vinden. Al was het hard werken in het begin. Want dit publiek keek zo geconcentreerd dat ik eerst dacht : “ze reageren niet”.
Maar ze reageerden wél! Maar anders. Concentratie, voelde ik op een gegeven moment, aan beide zijden van de lampen. Mooi. Anders is dus niet verkeerd. Daar kan ik volgende keer op vertrouwen.
En bijzonder van vanavond was, dat Natka nog meer aanwezig leek. Ik voelde haar. Ik speelde haar niet, ik wás haar. Fijn.
En weer bedankt mensen van het Prinsentheater. Jullie waren fijn om mee te werken.
Dank je! Zo is het steeds weer…..
Ah, je bedoelt met jouw preken?
Klopt! Ik heb uiterst geconcentreerd zitten kijken en luisteren. Het is zo veel en alles is de moeite waard! Het was een hele bijzondere avond, adembenemend.