Lieve Teske

Teske

 

Weet je wel hoe trots ik op je ben?

21 jaar geleden werd je geboren. Ik keek niet goed en dacht: “weer een jongetje, nou ja, ook leuk”

Wat een verrassing, twee seconden later, toen je een meisje bleek. En wat een schrik, nog weer twee seconden later, toen bleek dat twee vingertjes aan elkaar gegroeid waren.

Ik liet me erg snel gerust stellen. Het waren alleen de vingertjes. Dat kon ik ook wel voelen toen ik jou, jij warm hoopje mens, vast hield. Met dit hoopje is alles in orde. Dit hoopje heeft er zin in. Net als bij Dion was ik direct verliefd.

DSCN3454

En dat is nooit meer over gegaan.

Wow. Wat een bom energie was jij.

Ik zie nog voor me hoe jij als baby in de box stond. Je hele arm in het verband (je was net voor het eerst geopereerd aan je vingers), maar dat weerhield je er niet van om met die arm stevig op de rand van de box te timmeren. En met dat gewicht, waarmee je volslagen uit balans was, ging je zo maar los staan!

DSCN3455

Ik zie het fietsje, waar jij zelf helemaal alleen zonder zijwieltjes op leerde fietsen, omdat ik te druk was met Dion, die wat minder haast had om zonder zijwieltjes te fietsen.

DSCN3456

(Deze foto is iets vroeger. Die is van de tijd dat je nog amper op je fiets paste en toch de hele wijk door sjeesde, kijk dat vastberaden koppie eens!)

Wat houd ik nog steeds van de energie en de onbevangenheid waarmee jij overal op af duikt.

Weet je nog dat je binnen twee bochten volslagen de weg kwijt kon zijn? En dat je daar helemaal niet mee zat, omdat er altijd genoeg te beleven was, vlak voor je neus, en omdat je blind vertrouwde op mij, om je weer naar huis te leiden?

DSCN3457 DSCN3460

Mens, wat was je vermoeiend en leuk, met je ontdekkingsdrang, en je lef. Dion verzon de meest fantastische spelen, maar hij gebruikte jou als ijsbreker naar vreemden, want jij kon iedereen om je kleine pinkje winden.

Toen je van onze buren op de camping iets mocht proeven, kwam je bij ons terug, wees op de tent naast die van de buren en zei: “Morgen ga ik daar eten.”

Nu ben je 21,  je hebt die onbevangenheid god-zij-dank behouden. (ja ik weet wel dat je het af en toe spannend vind, maar je doet het allemaal toch maar!)

Je verspreidt nog steeds die heerlijke, aanstekelijke energie om je heen. Zelfs ik gebruik je soms als ijsbreker in situaties waar ik nog steeds sociaal onhandig ben (sorry!)

Mens wat leer ik nog steeds van jou. Wat sta jij bijzonder in het leven.

Wat ben je sterk.

Toen je beste vriendin op de basisschool verhuisde, en je je erg alleen voelde. Toen je op de middelbare school moeite had om aansluiting te vinden. Toen jij, die altijd overal op af durfde te gaan, voor het eerst onzekerheid voelde.

DSCN3463

(Nee, op deze foto ben je niet onzeker, alleen maar heel erg moe)

Toen ben je helemaal jezelf gebleven. Je hebt daarmee uiteindelijk prachtige mensen om je heen verzameld.

Wat leer ik van jou.

Je prestatiedrang, iets dat ik zelf ooit als slecht bestempeld had (had vast iets te maken met het feit dat ik heel slecht was in gym).

Van jou leerde ik hoe mooi dat kon zijn. Je absolute wil en kracht om bovenop dat erepodium te staan bij atletiek. Jouw stralende blik als dat lukte. (Dezelfde stralende blik toen je als kleuter, omdat je die dag jarig was, als enige prinses op de tafel mocht staan bij carnaval om je jurk te laten zien.)

Teskeclubkampioen

(Ook heel mooi is de trotse blik waarmee jij hierboven naar één van jouw pupillen kijkt. Al heel jong werd je trainer, je enthousiasme en je verbondenheid met mensen klopte daar helemaal.)

Die stralende blik die op heel veel foto’s staat van je stage-avontuur in Srilanka.

Wat leer ik van jou.

Je bent een echt familiemens. Ik zie mijn broers in het hoge noorden, en mijn andere familie te weinig, maar jij sleept me er soms naar toe. Dank je.

Je was bij me, op de allereerste try out van mijn theater, niet alleen omdat je nieuwsgierig was, maar ook omdat je voelde dat ik daar iemand bij nodig had. Je had gelijk, dank je.

Lieve Teske,

Je enthousiasme

Je onbevangenheid

Je kracht om jezelf te blijven

Je wil om te presteren, te winnen

Je verbondenheid met mensen

Ze waren er al in dat hoopje mens. Ze zijn er altijd. Je kunt ze nooit kwijt raken. Je kunt er eindeloos van uitdelen, en het wordt alleen maar meer.

Mocht je ooit denken dat het niet zo is (en geloof me, zo’n moment zal een keer langs komen), lees dan dit blog, en weet dan weer dat je het nooit kwijt bent geraakt. Je kon het alleen even niet zien.

Weet dat ik er altijd ben om je weer naar ‘huis’ te leiden, als het leven moeilijk wordt. En als ik er ooit niet meer ben? Maakt niet uit, je hebt al lang mensen om je heen verzameld die dat ook kunnen, en daar komen alleen nog maar meer van bij.

Teske, ik houd van je, wat ben ik trots dat jij mijn dochter bent.

 

 

14 thoughts on “Lieve Teske”

  1. Jullie waren samen hier om naar Lyndensteyn te gaan, en ik zag wat je hier verwoordt. De enorme openheid en gretige belangstelling van Teske en jouw enthousiasme om het verleden met haar te delen. Het was hartverwarmend.
    Wat een prachtige dochter en wat een bijzondere vader!
    Een hele mooie dag en 21 is niet niks…

  2. Wat ontzettend mooi en ontroerend geschreven, zo intens, je dochter heeft het zo te lezen niet van een vreemde , jij ziet……!En zij ziet……
    ! en jullie hebben de gave om het door te geven,waar andere weer van kunnen genieten…….!
    Een hele fijne dag vandaag met de mensen om je heen waar je van houdt…..!

  3. Late reactie: wat een spannende dochter moet dat zijn! We hebben elkaar in het Badhuis zeker even gezien, niet echt gesproken. Ik vraag om een herkansing!

Laat een reactie achter op Martha Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.