Een ander soort borrel of tweet-up

Ik heb er zelf behoefte aan.

Maar misschien ben ik de enige.

Een ander soort borrel, een ander soort open koffee, een ander soort tweet-up.

Het is namelijk niet alleen dat ik slecht hoor, het is ook nog eens een keer dat ik introvert ben.

Ik heb dus ruimte nodig, tijd om dingen te laten bezinken.

Ik heb structuur nodig. Een structuur die er voor zorgt dat niet iedereen door elkaar praat.

  • Een structuur die mij de kans geeft om écht te horen wat iemand zegt.
  • Een structuur die mij  de ruimte (en veilgheid!) geeft om dat te zeggen wat ik hier en nu voel.
  • Een structuur die er voor zorgt dat de gesprekken net iets verder gaan.

Dat kom ik wel tegen in trainingen, een keer in een dansweekend, en een keer in een meditatieweekend.

Maar ik zou de mensen die ik op twitter en facebook heb leren kennen, graag in zo’n omgeving willen ontmoeten.

Maar misschien ben ik de enige.

 

5 thoughts on “Een ander soort borrel of tweet-up”

  1. Hey you = volgens mij komt er aanstaande vrijdag zo’n omgeving om je heen, ik zat al op zo’n soort ‘spoor’ wat dat betreft en wat jij hierboven schrijft, kietelt dat alleen maar, wakkert dat alleen maar aan.

    Toppppp

    – collectief bewustzijn is een feit an sich en afstemming van de betreffende mensjes een kwestie van goede wil en intentie
    we will work it out says my gut

    1. Ik denk dat we dat vrijdag niet gaan redden. Dan hadden we dat van te voren moeten regelen. Dit wordt een spontaan samenzijn waar iedereen lekker met elkaar gaat kletsen. Is niet erg, maar is niet wat ik bedoel.

  2. Nee je bent niet de enige. Kleine veilige settings daarin lukt het het inderdaad het beste en dat blijft vaak bij ‘een keer’ en ben ik een keer 1 op 1 met iemand dan schieten er daarna allerlei dingen door m’n hoofd ‘dit had ik nog willen weten/vragen/vertellen. Wat trouwens erg mooi is, is ‘dag van de dialoog’ (heeft een bepaalde structuur en mag je alleen praten als je ‘het stokje’ in handen hebt) krijg je meteen diepe gesprekken.

  3. Ik denk niet dat je de enige bent. Zelf heb ik ook de neiging wanneer de groep groter wordt, meer afstand te nemen en schiet ik in de ‘luisterrol’ zonder nog aan de conversatie deel te nemen. Iets wat er niet makkelijker op zal worden wanneer ik slecht horend zou zijn.
    Dus kleinere (sub)groepjes waar meer ruimte voor elkaar is, dat spreekt me wel aan.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.