Ik vind het een gave

Plaatsvervangend genieten.

Ik vind het een gave.

Het duidelijkst voel ik het bij mijn kinderen. Teske is een half jaar naar Sri Lanka gegaan, Dion heeft een half jaar in Madrid gezeten. Fenna is naar Istanbul geweest met school, en Wies heeft op de Vesuvius gestaan.

Wat ik voel is plezier. Ik kan plaatsvervangend genieten. Ik voel de vreugde die zij voelen.

Dion heeft een promotieplek. Wat ik nog meer voel dan trots is blijdschap. Voor hem, mét hem.

Dat kan ik ook bij anderen.

Ik kan van een kunstwerk dubbel genieten als iemand mij met volle gloed vertelt hoe mooi het is.

Als mensen ergens heel blij over zijn, deel ik in de vreugde. Dat is niet iets dat ik doe voor de ander. Het is iets dat ik voor mezelf kan voelen. Ik kan écht blij worden van andermans blijheid.

Het is een soort anti-jaloezie.

Ik kan het zelfs bij vakantiefoto’s van anderen op facebook, terwijl het hier stortregent.

Het staat niet altijd aan, maar wel vaak.

Ik vind het een gave.

Eentje waar ik veel plezier aan beleef.

 

7 thoughts on “Ik vind het een gave”

  1. Ik heb dat altijd als iemand een nieuwe relatie heeft, of net een kindje gekregen heeft ofzo. Alsof hun blijdschap dan zo groot is dat ik erin mee mag delen 🙂

  2. ‘Plaatsvervangend genieten’ is een mooie term, mooier dan anti-jaloezie vind ik.
    Het is een soort van opgenomen worden in de ervaring van anderen. Alsof die ervaring zegt, kom erbij! Er is ruimte voor meer.

  3. Heerlijk verwoord JJ, en ja ook de trm anti-jaloezie snap ik goed.
    Delen van plezier is delen in de ervaring, nogmaals, heerlijk

    Dat blij zijn voor je kind vind behalve een heerlijke tegelijk ook een helende ervaring waarbij overgebleven krampjes van oude zorgen van ooit nog eens extra afglijen

    xxc

Laat een reactie achter op Carolien Geurtsen Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.