Iets heel persoonlijks dat ik ontdek in mijn gevecht tegen de windmolens.
Ik ben niet ongevoelig voor het gescheld en de ruwe taal op Geenstijl en aanverwanten. Het voelt onveilig voor mij.
“Gaat ie huilie hulie doen!”
Het brengt me terug. Want dat werd ooit al eerder geroepen.
Terug naar een onveilige kindertijd. Gepest worden. Niet overdreven erg, maar toch.
Mijn kleuterschool had een houten poort, tussen twee stenen pilaren. Op die pilaren zaten oudere kinderen. Die je door lieten, of niet. Mij was onduidelijk wat je moest doen om doorgelaten te worden. Ik heb het niet uitgeprobeerd. Ik wachtte tot er een groep door ging, en slipte dan ongemerkt mee.
Eerste jaren lagere school. Uitgescholden worden voor Voerbak. De minachting droop er van af. En die grotere jongens waren erg trots op hun vondst. Ik vond het nogal armzalig. Maar dat maakte me niet minder kwetsbaar.
Waarom? Vroeg ik me af. Een vraag die ik nog steeds niet beantwoord heb.
Hoe redde ik me?
Gedeist houden. Mijn best doen. En dat maakte me een lievelingetje van de leraren, hoewel die op één uitzondering na, alleen maar mijn buitenkant zagen.
Ik voelde dat mijn goede cijfers, het braverik zijn, mij tot pispaal maakten. Ik behoorde tot het etablissement. Reden genoeg om mij te wantrouwen.
Eenzelfde soort afstand voel ik nu bij de Geenstijl roepers. Ik ben voor hen een moralfag. De braverik die bij het etablissement hoort. Bij voorbaat te wantrouwen.
Wat doe ik zelf om die afstand te scheppen? Wat is mijn hedendaagse equivalent van goede cijfers halen en braaf zijn?
Ik denk dat ik daar niet eens wat voor hoef te doen. Het is misschien wie ik ben.
Onze cultuur trekt de braverikken voor. Dat begint al op school. En we houden het in stand. Als je niet met die beschaafde cultuur mee wil, tel je niet mee. Zou dat het zijn? Heb ik stiekum toch minachting voor ‘dat klootjesvolk, dat maar wat roept’? En is het mijn oerangst die me dat ingeeft?
Een soort Morlocks tegen de Eloi?
Ben ik een elitaire Eloi?
Is de hele politieke bovenlaag een soort Eloi? En voeden wij daarmee de Morlocks niet zelf?
Ik vind dat je jezelf erg hard valt, wie is de norm of wat bepaalt de norm ‘elitair’… en ik weet niet of onze cultuur de ‘braverikken’voortrekt… Mogelijk op het oog wel, maar odertussen regeert toch ook wel recht van de grootste schreeuwer of gemakkelijkste prater vaak, is mijn indruk…
In ieder geval boeiend om te lezen en over door de denken.
Groet en fijn weekend
Doe ik soms: genadeloos naar mezelf kijken, mechanismes blootleggen. Kan ik ook wel weer afstand van nemen.
Ik denk dat er een verschuiving is: oud reactionair rechts, werd verdrongen door links vooruitstrevende idealen, en toen werden die idealen de gevestigde orde. En nu zit nieuw rechts daar tegen aan te trappen, maar inmiddels is dat ook hard op weg om gevestigde orde te worden. En in plaats van moraal hebben die patent op het recht van de hardste schreeuwer
Lijkt wel op Windows >> Apple >> Android >> ??