Doorzetten

• De volhouder wint.
• Geheim van succes is niet dat je weinig valt, maar dat je vaak weer op staat.
• Ik heb niet gefaald. Ik heb enkel 10.000 manieren gevonden die niet werkten. (Edison)
• Succes komt voor degenen die doorgaan waar anderen gestopt zijn.     

Ik heb ze al vaak voorbij zien komen. Als je niet oppast worden het clichés, die je niet meer binnen laat komen, zoals je de muziek in winkelcentra niet meer hoort. (Bestaat dat laatste trouwens nog wel?)

Ik heb tijdenlang niet opgelet. En als ik dan dacht: “daar zit wat in”, dacht ik dat het voor anderen gold, en niet voor mij. (zie mijn toekomstmuziek WOT). Tot ik dit voorjaar besloot te siften. Want volhouden in al mijn ideeën was onmogelijk. Welke dan wel? Ik hield er twee over. Schrijven aan een boek. En schrijven aan mijn blog. En met die twee een verderop gelegen doel: meer dialoog en minder geschreeuw.

Ik ben daar aan gaan werken. Alle begin is vol goede moed. Advies: begin op blote voeten, want goede moed heeft de neiging in schoenen te zakken.

En toen ontdekte ik pas de echte betekenis van al die uitspraken daarboven. Doorgaan, ook als de moed is weggezakt. Ook als het niet lukt. En weer niet lukt. Ook als je eigen ideeën rond gaan zingen in je hoofd, en ze belachelijk toeschijnen. Je eigen schrijfsels niet meer zo mooi lijken als toen je ze schreef.

Dát is doorgaan. Dát is het moment waarop anderen (ik! tot nu steeds weer!) stoppen. Dát is waar succes geboren wordt. En niet alleen die barensweeën (nee ik kan er niet over mee praten), maar ook alle vuile luiers, slapeloze nachten, brengen/halen, opvoedruzies, zorgen. (ja, daar kan ik wel over mee praten). Steeds opnieuw doorgaan. Want ook mijn plannen zijn mijn  kindjes, en waarom zou ik die minder serieus nemen?

Wat helpt. Nee wat nodig is:

Hulp van buiten. Ergens een bemoedigend signaal. Ergens horen van iemand dat het er toe doet. Horen dat het niet alleen in mijn hoofd bestaat. Dat was een van de kernelementen in dit verhaal. (ga ik nog een keer uitschrijven)

• Je creëert je eigen succes
• Je bent voor je geluk niet afhankelijk van anderen
• het is niet hoe de wereld is, maar hoe jij hem ervaart

En dat zijn dus instinkers! Want die hulp van buiten is af en toe keihard nodig! Als die niet nodig zou zijn, wat moeten wij mensen dan nog met elkaar? Op welke manier kun je je liefde dan nog gestalte geven? We hebben elkaar wél nodig. Daar gaat dit verhaal over.

Ik heb jullie nodig.

En jullie geven.

Gisteren bijvoorbeeld. Bemoedigende reacties op een moedkreet vanuit de schoenen.

Dat is wél nodig.

Het doet wonderen. Bedankt.

Er komen nieuwe dips. Vast. Er komt ook weer nieuwe hulp. Vast. Ik hoop dat ik anderen op eenzelfde manier kan helpen. Ik weet wat het waard is.