door het ijs gezakt

ruzie

banaal

ik had een open pakje wraps weggegooid, ze droogden al een beetje uit, en Sacha vond dat zonde

ik schiet geheel onverwacht in mijn oude valkuil: roepen dat het ook nooit goed is.

Wies vlucht naar boven, kan hier niet goed tegen (haha wat een goede vader ben ik, even niet zo trots meer)

ik heb het er uit gewandeld, nou ja..het is niet helemaal weg

waar komt het vandaan?

spanning over mijn werk: moet weer starten na mijn CI-operatie, en heb daar geen zin in. Te veel partijen met verwachtingen die ik niet kan waarmaken. Ik heb een werkgever gezegd dat ik geen werk ga zoeken voor hun 60-jarige werknemer die met een flinke dosis beperkingen is uitgevallen. En dat terwijl ze best een flinke som aan re-integratie wilden uitgeven, want dat had hun arbodienst geadviseerd. Ik kan die man sollicitatietechnieken bij brengen, maar waar hij meer aan heeft is een goed netwerk, en dat heb ik niet.

Wat ging er wel goed? Ik heb een goede training gegeven. Ter plekke een nieuwe toepassing voor een oude techniek bedacht en uitgevoerd. En deelnemers die aangaven dat ze daar echt wat aan hadden. Fijn, maar dat is mijn eigenlijke werk niet. Ik moet mijn financiering halen uit re-integratiegelden.

Schuldig voelen. Omdat ik aarzel met aan het werk gaan, en wel mijn energie steek in mijn blogs. (ondanks flink oorsuizen, en vlekken voor mijn ogen flink doorbloggen en schrijven aan mijn verhaal). Het voelt als verraad. Mijn werkgever wacht tot ik weer volledig aan de slag kan, en geld voor ze binnen breng.

Geld. Dat komt al zo’n 10 jaar te weinig bij ons binnen. Gisteren weer meegemaakt: pinnen van onze rekening en “saldo tekort” lezen. Dan hebben we nog een 2e rekening, maar het wordt dan wel heel erg zuinig aan doen. De 24e komt mijn salaris weer.

Dat zijn de spanningen en spookgedachten die me kwetsbaar maken.

Ik kom er wel weer uit. Krabbel wel weer op, maar heb intussen ijskoud in mijn natte kleren, het ijs is glad, opkrabbelen is lastig. Ik verlang naar een open haard.

11 thoughts on “door het ijs gezakt”

  1. Wat mij betreft ben je niet door het ijs gezakt. De ene dag gaat het omzeilen van de wakken wat moeizamer dan de andere dag. Maar je bent er volop mee bezig. En daarvoor respect.

  2. Nooit vergeten wie je bent.
    Je bent bijzonder voor veel mensen om je heen.
    Ik kan nooit mijn waardering in geld en woorden voor jouw uitdrukken.
    Een betere ik heb jij van mij gemaakt en ik heb veel aan alles wat ik heb geleerd.

    Weet je nog dat ik ook gevallen ben en nu nog bezig ben met opstaan en wie was er ook
    om mij op te vangen en weer geloof in mijzelf te geven.

    Kijk naar wat jij nog wel kunt (draai het om zoals jezelf ook altijd zegt)
    Kijk naar de waardering die ook ik voor jouw heb en weet dat jij ook een voorbeeld
    bent voor mij en dat ik hoop dat ik over een tijd (als mijn gehoor onherroepelijk achteruit gaat)
    net zoals jij zo in het leven sta.

    Kijk om je heen en zie wat je hebt, fantastische kinderen en een kijk op de wereld
    die je maakt zoals jij bent.

    Laat de dagelijkse beslommeringen je nooit zo raken dat je alle mooie dingen
    niet meer ziet.

    Er zal altijd wel weer een deur opengaan waar een ander in slot valt.

    Voel je nooit schuldig voor wie en wat je bent met al je twijfels maar
    twijfel nooit aan wie jij bent.

    Zie het zo; Jezelf zijn is het mooiste wat je voor iedereen kunt zijn omdat dat je zo iets
    geeft wat er anders niet op de wereld zou zijn.

  3. Jacob Jan, erg herkenbaar allemaal.Het nooit goed genoeg zijn gevoel, het niet weer aan het werk willen (ik van maar een weekje griep), het “hinken op een stuk of 5 benen” maar eigenlijk voelt het net of je altijd op het verkeerde been hinkt (eigenlijk zou je energie moeten steken in je werk maar je steekt het in bloggen of iets anders etc, t is een soort vlucht denk ik) en het constant te weinig geld hebben gevoel. Ik schrok er een beetje van omdat je zo woorden aan wat ik eigenlijk probeer te ontkennen. Maar, dat je het op deze manier kan uiten vind ik ZO gaaf!. er zijn weinig mensen die me zo kunnen raken met hun eerlijkheid.

    Netwerktijgers moeten gezocht. Die hun netwerktijgerigheid willen inzetten. Want het is waarlijk geen eigenschap die iedereen zomaar kan ontwikkelen!.

  4. Nou, wat in ieder geval goed gelukt is is, 1) een mooi blog 2) andere mensen raken en positief beïnvloeden 3) door te bloggen je netwerk weer te verstevigen en uit te breiden. Op een prachtige, ‘echte’ manier. Ha. Er komt wel iets goeds uit. Maar ja. Geldzorgen zijn &*)&#@*. En werkzorgen ook. Als ik een keer kan meedenken, hoor ik het wel he? Je weet maar nooit. Misschien snap ik niets van hoe het werkt in jouw werk. Of misschien is dat wel een fris perspectief? Skype/Google Hangout zijn een druk op de knop verwijderd, en dat is niet veel!

  5. Wat een mooi verhaal. Wat kun jij je kwetsbaar op stellen. Ik zou, en misschien durf ik het niet, het zo niet kunnen. Ik herken heel veel van mij zelf in het verhaal.

Laat een reactie achter op Elja Daae Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.