Een samenvatting. In tekst. Van de eerste 4 filmpjes.
Die filmpjes staan hier: 1 2 3 4
De samenvatting is simpel: We draaien er om heen.
Dat is het.
We zeggen niet wat op ons hart ligt.
We hebben een sociaal-verkeersregelaar die onze communicatie voor ons regelt. Heel handig in de praktische communicatie. Zoals verkeerslichten handig zijn op een druk kruispunt. (hoewel)
Maar als het om jou en mij gaat, niet zo handig.
Die verkeersregelaars werken aan de hand van vastliggende protocollen. Gemaakt op basis van oude informatie. Oude pijn, oude beelden over hoe we moeten zijn.
We zeggen dat we niet naar elkaar luisteren, maar dat is maar de halve waarheid. Want hoe moet ik luisteren als jij iets anders zegt dan je bedoelt?
Ik zie mooie quotes langskomen, dat je de stilte van de ander moet begrijpen.
Maar begrijpen is invullen. En als ik invul doe ik dat op basis van mijn eigen gevoelens en ervaringen.
Die stilte begrijpen is mooi. Maar het is genoeg als je begrijpt dát er iets is. Ga niet proberen te begrijpen wát er is.
Vaak is dat ook niet nodig.
Vaak is het genoeg de ander te zien, van de ander te houden. Voor die boodschap zijn woorden overbodig. Sterker nog, daar moet je de woorden achterwege laten. Want de kans is groot dat jouw sociaal-verkeersregelaar roet in het eten gooit.
Luisteren alleen is niet genoeg. We moeten ook leren praten.
Woorden vinden om te zeggen wat we echt vinden en voelen. Ik weet het. Woorden zijn gebrekkig als het om voelen gaat. En toch kan het.
Echt met elkaar praten is een ambacht dat we kunnen leren.
Als we er maar tijd voor nemen. (Spoiler! dat is de enige echte communicatie les: de tijd nemen voor elkaar)
In de volgende lessen zal ik iets van dat ambacht laten zien, aan de hand van het boek “De bejegening tussen jou en mij”, van Ferdinand Cuvelier.
Als je nieuwsgierig bent. Hier heb ik het boek al voor gebruikt.
Oef, als ik die poppetjes al zo zie staan moet ik meteen denken aan zo’n een of ander onderzoek wat ze ooit wilden doen over hoe bepaalde zaken liepen in mijn omgeving. Heel simpel met duplopoppetjes aangeven hoe sommige communicatie ging. Het heet iets van “een taal erbij” ofzo en het idee is heel leuk, maar bij mij voerden ze het uit zonder verdere uitleg en zonder overleg. Ineens allerlei oud zeer naar boven halen en je lekker daarmee laten zitten was niet de meest handige zet.
Leuke filmpjes trouwens, kort en krachtig wat belangrijke zaken uitgelicht!
Ai! Wat een sufferds om zo maar dingen over hoop te trekken en dan niks meer.