bedankt!
Je hebt het al gegeven.
Gewoon een beetje aandacht . . .
om je te kunnen raken
en openheid . . .
zodat je mij kunt raken.
en tijd . . .
Geef me de tijd.
Want ik ben niet zo snel.
Er draait een hele wolk om me heen, waar je doorheen moet. Een wolk vol met gedachten, beelden, geluiden, gevoelens.
Als je daar doorheen komt, ben jij de kunstenaar die mijn wolk mee vorm geeft.
Ik wil jou in mijn wolk, en andersom wil ik vorm geven aan die van jou, desnoods onmerkbaar klein. Het hoeft geen “JJ was here!” te zijn.
Raken en geraakt worden.
Dat wil ik van jou,
en tijd,
om er echt te kunnen zijn.
je raakt me toch wel! maar ik was er
heb je gehoord en gelezen!
Ik wil graag zo af en toe met je sparren. Ook wel samen als wolven huilen in een (on)bekend bos. Maar ik laat jouw wolk lekker jouw wolk. Ik wil best dichtbij komen, hoor, maar ik ga niet door jouw wolk…
En om eerlijk te zijn, ik vind het fijn als jouw reacties mij beinvloeden. Maar niet in mijn wolk. Want ik heb geen wolk en als ze opdoemen dan blaas ik weg, ik ben jaren geleden al gestopt om er met mijn hoofd in te lopen. Als ik schaduw nodig heb, dan zijn wolken niet zeker genoeg, kies ik gewoon een goede boom of parasol…
Kortom: graag weer woord en weerwoord, maar niks met wolken… het is een beeldspraak, die voor mij volslagen mistig is…
Weet niet waarom ik anoniem word genoemd, want ik heb niet de behoefte dat te zijn. Het is Ruud… Ruud Ketelaar… dwaaas ding!
Dat vermoedde ik al, dat jij het was.
ik weet niet of jij een wolk hebt, mijn woord voor datgene wat er gebeurt als ik je raak.
en sorry, je zit al lang in mijn wolk.
whatever that may be.
ik ben niet goed in direct
ik ben wel goed in verpakken,
niet om te verhullen,
maar om de vorm die je eerst niet zag, te verduidelijken
daarom houd ik van jouw duidelijkheid
en misschien ben jij ook een van die mensen die de wolk even weg blaast, voor nieuwe vergezichten, kan ook zomaar, ben je toch een kunstenaar
Grappig over die wolken…in mijn ervaring zijn we allemaal energieblubs, wolken zo je wilt, en lopen, zweven, denken en dromen we sowieso doorelkaar heen, of we ons dat nou bewust zijn of niet… We zijn wolken, in de wolken en onze essentie is mijns inziens louter ‘bewust-zijn’…maar dan schiet ik al bijna weer op mijn praatstoel #ervanafschuift
xC
🙂
Nou, het was vandaag bewolkt. Misschien had ik dit eerder moeten lezen. Dit klaart een boel op namelijk. Mooi!