Waarom we van de regelaars af moeten

Deel drie, en voorlopig einde van de ideeën cyclus.

Wat vooraf ging:

Ideeën zijn levende wezens. Ze worden pas zichtbaar als je met je gevoel contact met ze maakt. Zonder die band, sterven ze, en worden antideeën. Antideeën lijken op ideeën, maar uiteindelijk vormen ze de gevangenis die paradigma heet, en een snelle dood betekent voor jonge ideeën.

Kunstenaars
zijn mensen die in nauw contact staan met ideeën. Kunstenaars maken ideeën zichtbaar, en voelbaar. Hiermee zorgen ze voor een atmosfeer waar ideeën zich vrijer kunnen bewegen, en makkelijker contact kunnen maken met mensen. In onze maatschappij noemen we ze kunstenaars of idioten. Sporters zijn ook kunstenaars. Zolang het winnen ten dienste blijft staan van het idee.

Bouwers
zijn mensen die ideeën een fysieke gestalte kunnen geven.  Geïnspireerd door kunstenaars, maken ze contact met hun eigen idee, en geven dat vorm. Bouwers hebben respect voor hun eigen idee, maar ook voor dat van anderen. In onze maatschappij noemen we ze ondernemers.

Ambachtslieden
zijn mensen die goed zijn in hun vak omdat ze nauw contact hebben met hun idee over dat vak. Omdat ze daar naar durven luisteren, voelen en kijken. In onze maatschappij gaan ze schuil onder vele namen, die bijna nooit de eer bewijzen die de dragers er van verdienen.

Leiders
zijn mensen die weten hoe ze het contact tussen mensen en hun eigen idee kunnen versterken. Leiders weten hoe meerdere kleine ideeën verbonden zijn met grotere ideeën. Leiders scheppen een voedingsbodem waar ideeën kunnen groeien. Ze bouwen bruggen waardoor ideeën zich met elkaar verbinden. Als we meer leiders hadden, waren er geen coaches nodig.

Leraren
zijn leiders voor jonge mensen, of hele goede ambachtslieden die hun vak doorgeven.

Zorgers
zijn mensen die het oeridee in anderen zien en respecteren, en er aan willen werken dat dit oeridee zich naar buiten kan manifesteren, contact kan maken met anderen. Ook al werken lichaam of geest niet altijd even hard mee. In onze maatschappij noemen we ze verzorgenden, artsen, verpleegkundigen, therapeuten.

Regelaars
zijn mensen die geen contact hebben met hun ideeën. Omdat ze hierdoor geen anker in hun leven hebben, zoeken ze houvast. Dit doen ze door zich te richten op de antideeën.  Ze zijn goed in het maken en bewaken van regels en procedures. We noemen ze in onze maatschappij managers of ambtenaren, of docent.

Zijn er dan geen managers, ambtenaren of docenten die in contact staan met hun ideeën? Jawel, dan zijn het leiders, ambachtslieden of leraren. en natuurlijk regelen die wel eens wat. Maar dat is niet de essentie van wat ze doen.

Pure regelaars hebben we helemaal niet nodig.