waarom een groot event net een kinderfeestje is

Onze beste kinderfeestjes waren de eenvoudigste kinderfeestjes:

  • Met een stel 10-jarigen aan tafel, een role play fantasy spelen (Oog des Meesters). Met alleen een verhaal, wat dobbelstenen, ranja en een schaal chips.
  • Een speurtocht, met als spannende opdrachten: Rijdt met de step van een heuvel af, en kijk hoe ver je komt. Of: Richt de ruimte onder de treurwilg in als huis.
  • Een klimboom in het Kronenburgpark. (We hadden een afspraak met een sterrenkundig museum in de kruittoren, maar de eigenaar was ons vergeten). En verder helemaal niets! (Nou ja, we hebben nog het labyrint op de Waalkade gelopen voor we weer in de auto stapten.)
  • Spelletjes in de tuin. Levensgrote versies gemaakt van o.a. Rivercrossing. En verder een beetje hangen op de schommel en kletsen met elkaar.

Dit waren de feestjes waarbij we als afscheid te horen kregen: Dit was het leukste feestje ooit!

Tevreden met niks?

Nee.

Tevreden met elkaar. Tevreden met het feestelijke gevoel.

De deelnemers maken het feestje zelf. De blije verwachtingen die ze mee nemen, en het onbevangen plezier kunnen hebben. Mijn kinderen hadden leuke vriendjes en vriendinnetjes.

Hadden wij als ouders hierin dan helemaal geen rol?

Jawel, een onzichtbare, maar hele belangrijke. Zorgen voor een goede sfeer. Een groot welkom voelen en uitstralen. De organisatie zo simpel houden dat we alle rust en aandacht hadden voor onze gasten.

Ons vertrouwen dat het hoe dan ook leuk zou worden, werkte als magie.¹

En zo is dat ook bij die mooie grote events waar je een boost van krijgt.

Het is niet eens het programma (zelfs als dat in de soep loopt, kun je er nog wat van maken. kijk maar naar de klimboom die de plek in nam van het sterrenmuseum)

Het is de energie van de mensen die het organiseren. De mensen die jou voorgegaan zijn, het lef hebben gehad. Daar de vruchten van plukken, waar jij nu een beetje van mag proeven.

Gebakken lucht? Ik dacht het niet. Het echte succes van die events zit hem in de levens van de organisatoren, die er aan vooraf zijn gegaan. De verliezen die genomen zijn, de mislukkingen die overwonnen zijn, de angst die getemd is.

Dát, en dat wat jezelf mee brengt, maakt zo’n dag tot succes.

 

zo: nu nog even een waarschuwing:

Zorg dat je uit de buurt blijft van events die op de automatische piloot varen. Het gaat niet om een leuk nieuw programma, of om een leuk nieuw jasje. Het gaat om elke keer je ziel er in stoppen, elke keer weer blanco durven beginnen. Ga naar events van mensen die dat door hebben, en doen. (m.a.w. events van mensen die in contact blijven met hun idee, als dat je iets zegt.)

 

¹) Voor de mensen die me beter kennen: had ik helemaal geen stress? Liep ik niet te mopperen op die museum-man, die de boel in het honderd gooide? Vast wel. Maar ik had Sacha bij me, die op zulke momenten rots in de branding is, zodat ik daar niet lang in bleef hangen. Ere wie ere toe komt.

6 thoughts on “waarom een groot event net een kinderfeestje is”

  1. helemaal gelijk heb je!
    Bij de meiden in de klas leek het een wedstrijd in gekkigheid, tot Disneyland Parijs tss aan toe.
    Nooit aan mee gedaan. De leukste feestjes waren bij ons thuis, knutselen en kliederen. Of Als het mooi weer was in de speeltuin.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.