waarom je wat vaker de tools overboord moet gooien

Niemand houdt van een auto DM op twitter.

En toch is inmiddels bijna alles geautomatiseerd.

Ik zit nu te zoeken naar online systemen om kaartjes te verkopen.

man, man.

Wat een hoop. En wat kunnen ze veel.

En alles is te fine-tunen. “Zodat ik mijn gasten een unieke belevenis kan geven.”

Jaja,

Nekharen.

Waarom?

Nou, omdat al die programma’s allerlei extra’s hebben. Ze kunnen allemaal gegevens van klanten gebruiken, op zo’n manier dat die klanten zich allemaal heel persoonlijk aangesproken voelen.

Het begon ooit met mailmerge. Weet je nog? Dat je vroeger allemaal van die nep-persoonlijk geadresseerde reclame kreeg? Met een nep-handtekening van de directeur eronder? (WoW! In elke brief kunnen we de naam van de klant zetten. En we kunnen in kleur printen, dus als we een plaatje van een handtekening in blauw printen, lijkt het net echt.)

Nou, inmiddels kan er dus heel veel meer.

Vandaar natuurlijk al die coockies.

“Om uw belevenis te optimaliseren.”

Mooi hoor.

Maar toch: Nekharen.

Ik ben een beetje dwars. Misschien wel om het dwars zijn zelf. Maar ik neem mijn nekharen altijd serieus. Ook al weet ik niet waarom ze overeind staan. Ook al kan ik het niet uitleggen, zelfs als ik het weet.

En ik ben niet alleen. In “Bloggen als een pro”, schreef @Elja1op1 er ook al over. Dat je moet oppassen met automatiseren, want ergens is een grens.

Ik probeer toch uit te leggen waar het mij om gaat.

Punt is dat al dat geautomatiseer er voor zorgt dat ik . . .

(laat ik het maar weer even bij mezelf houden)

. . . dat ik er zelf niet meer bij ben. Het gaat niet meer door mijn handen. En dan mis ik iets. Een beetje zoals het verleren om kaart te lezen, bij veelvuldig gebruik van een Tom Tom.

Dus gooi ik die mooie kaartjesverkoop plugin er maar weer uit.

Ik ben nu een lekker ouderwets formulier aan het maken om in tekenen. En dan ga ik al die mensen die een kaartje willen kopen in een spreadsheet zetten. En dan krijgt iedereen een handgeschreven kaartje. (Dat kost een euro aan postzegels. Maar die systemen zijn ook niet gratis)

Vreselijk ouderwets. Maar zo gaat wel iedereen “door mijn handen”. En ik denk dat dat uit maakt. Al kan ik niet benoemen wat dat uitmaken nu is.

Gaat dat lukken?

Ik heb straks op jaarbassis 5000 man/vrouw publiek nodig. Dat moet kunnen, 100 kaartjes per week schrijven. Ik ga er in ieder geval net zo lang mee door tot het echt niet meer kan.

Nu nog die 5000 publiek 🙂

12 thoughts on “waarom je wat vaker de tools overboord moet gooien”

  1. Ja. Ik vind het gaaf. En helemaal jij.

    Er is op zich niets mis met een persoonlijke aanhef in een email, vind ik. Wat een beetje raar wordt is als je de naam dan halverwege de email staat (het nieuwste trucje…al gezien?). Zo van: Ik schrijf je deze email, Elja, omdat ik iets leuks voor je heb. Dat kan natuurlijk heel eenvoudig: “Ik schrijf je deze email [voornaam], omdat ik iets leuks voor je heb.” Daar is niets persoonlijks meer aan. Het is fake persoonlijk. Brrrrrr. Conversieverhogend, dat vast. Totdat het niet meer werkt. 🙂

    1. Ik vind een persoonlijke aanhef ook fout. De indruk wekken dat een email speciaal voor jou is geschreven terwijl het een nieuwsbrief is die aan velen gericht is. Brrrr. Ze willen me vast iets aansmeren is mijn gedachte dan altijd.
      Maar op de nieuwsbriefschrijfcursussen van tegenwoordig wordt de persoonlijke aanhef als een standaard aangeleerd. Ben ik weer even blij dat ik daar nooit voor op cursus ben geweest. En al 10 jaar onpersoonlijke nieuwsbrieven verstuur.

      Succes Jacob Jan. Moet lukken met al die fans.

  2. Even snel tussen alle verhuisdozen door…
    Mooi geschreven die heerlijke visie van jou. Ergens keek ik er van op. Niet omdat jij dit schrijft. Integendeel, dit ben jij. Dit hoort bij jou. Bij mij kwamen spontaan twee dingen naar boven.
    Nostalgie: net als het zo bevredigende gevoel te mogen schrijven met je lievelingsvulpen op kwaliteitspapier. De vloeiende bewegingen, de streling van de metalen punt op het gladde papier. Pure zaligheid.
    Meerwaarde: jij volgt jouw gevoel iets te doen dat héél dicht bij jou staat. Je stapt niet mee in de stroom die je zogezegd hoort te volgen. Ook al zou jou dat het werk sneller en makkelijker maken. Daardoor laat je mensen zeker opkijken want niemand verwacht een zo persoonlijke aanpak. Het charmeert. Je creëert meerwaarde. Jij leert de mensen al iets nog voor ze bij jou in het theater zijn.
    Mensen zoals jij maken het leven net iets mooier 🙂

  3. 5000! Respect. En heel mooi. Zeker iets wat mensen gaan delen – de nieuwe oude manier van conversieverhoging? 😉
    Heb voor extra PR zelf eens flyers voor ‘mijn’ studentenavond Wildgroei voorzien van een zakje met ontkiemende zaadjes. Geen personalisatie naar de bezoeker toe, wel vanuit onszelf. Die moeite werd erg gewaardeerd!
    Succes in ieder geval 🙂

  4. Ik ben beschikbaar als vrijwilliger om kaartjes voor je te schrijven. Beschouw mij maar als een automaat die jij kunt gebruiken. Een soort nieuwerwetse automatisering.

  5. Helemaal mee eens.
    Er is niets mis met automatisering zolang het maar niet ingezet wordt in die gebieden waar het persoonlijke de boventoon dient te voeren, en niet de efficiency.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.