@petepel vraagt welk dierenboek me bij is gebleven.
Dat is natuurlijk Watership Down. Of Waterschapsheuvel, zoals ik het in mijn jeugd las. Ik was 12 en las nog geen Engels.
Niet origineel, kijk maar bij Ruud. Kan ook niet anders, want dit was een must-read, destijds. Hoewel dit boek geheel zijn eigen plek geheel verdient, hoort het toch bij de vele boeken over queestes, die in navolging van Tolkien’s Lord of the Rings verschenen.
Ik heb het boek van mijn moeder. Zij kreeg het van haar klas, de opdracht en de namen staan nog voor in het boek.
Toch heb ik iets zeer orgineels.
In Wageningen, waar ik studeerde opende een kleine boekwinkel voor tweede-hands boeken. Die heette “De Beschte“. (Het bestaat nog, zag ik).
En daar vond ik iets bijzonders. Een van de allereerste audioboeken. Een box met 5 elpee’s.
Ingekort. maar toch nog steeds zo’n 200 minuten luisteren.
Een mooie Engelse stem van Roy Dotrice, die zonder te overdrijven prachtige stemmen weet te geven aan de konijnen, en aan Kehaar, de meeuw.
Mijn geheugen werkt vreemd. De volgende zinnen kan ik nog zo horen:
The primroses were over. Towards the edge of the wood, where the ground became open, and sloped down to an old fence, only a few patches of pale yellow still showed. On the other side of the hedge, the upper part of the fields was full of rabbitholes. In places the grass was gone altogether, and everywhere were clusters of dry droppings. At the end of the slope ran a brook. The cart track crossed it by a brick culvert.
The field was dotted with rabbits. Here and there one sat upright on an antheap, ears erect, nose in the wind. But a blackbird singing in the outskirts of the wood, showed that there was nothing alarming. The warren was at peace.
(give or take a few mistakes)
Dit zit dus nog gewoon in mijn hoofd. Naar believen af te spelen.
Is dat “bijgebleven” genoeg, Peter?
Ohh, die moet ik ook eens lezen! Keek vroeger de film of serie, erg mooi!