Meester Mark deelt ze, en ik kom ze steeds vaker tegen. Ze zijn leuk maar ik wordt er droevig van.
Deze antwoorden laten het falen van testen zien. De toetsen zijn er niet voor het kind. Als ze wel bedoeld waren als feedback voor het kind, waren de vragen zinniger.
Deze toetsen zijn er voor de leraar. Of ze zijn er omdat de leraar denkt dat het van zijn directeur moet. Of omdat de directeur denkt dat het van de inspectie moet.
Het droevige is dat er kennelijk heel veel kinderen zijn die keurig doen wat van ze verwacht wordt. Niet omdat ze willen leren, maar omdat ze denken dat het moet.
En het moet niet. Zelfs niet van de inspectie. Wij gebruiken ze niet, en de inspectie heeft onze school op alle onderdelen een ‘goed’ gegeven.
Er zijn dus andere manieren om te kijken of een kind iets beheerst. Toetsen zijn er om het kind inzicht te geven in zijn/haar eigen vorderingen, en nergens anders voor.
Hoeveel schattige antwoorden zijn er nog nodig voordat we stoppen met deze flauwekul?
Het is: ”Ik word verdrietig.”
En verder ben ik stinkend jaloers op jouw blogs. Je weet het zo raak te zeggen.
Ik zag hem zelf ook. Doe ik vaak, die extra t. Terwijl ik heel goed weet hoe het moet.
Gek. Slordig wel. Geen geduld om mijn teksten te controleren, want ik zie het pas veel later.
Ik verbeter het, maar ik ga me niet schamen. (Tenminste, dat neem ik me voor)
Zut… Bij zo’n testen heb ikzelf altijd een dubbel gevoel. Als er staat trek een lijn van 1 naar 15 dan weet ik dat er verwacht wordt, door de andere getallen die er rond staan, dat je eerst 1 moet verbinden met 2 en vervolgens 2 met 3 en zo oplopend tot 15 maar als je strikt doet wat er staat dan is het bovenstaande antwoord wél juist … En zo gaat het later vaak in het leven, we leven naar verwachtingen of nog anders nog we leven naar wat er in bepaalde omstandigheden van ons verwacht wordt i.p.v. naar wat ons eigen gevoel ons ingeeft … het wordt er omzeggens van kleins af aan uitgedrild of ingedrild … het is maar hoe je het bekijkt…
Hoe kom je erbij dat dat allemaal toetsen zijn? Ik zie heel veel werkschriften langskomen met hiarische ” fouten” waar ik erg van kan genieten.
Het genieten is bij mij voorbij, als ik zie hoe dom de vragen zijn. En hoe gedrild je wordt als je je hele schoolloopbaan hiermee geconfronteerd wordt.
Zijn geen toetsen in engere zin, maar wel in de zin van feedback instrumenten, en daar schieten ze tekort
Ik zie dat soort plaatjes juist als slim van kinderen, wij kunnen van ze leren!
Klopt, meestal doen de kinderen exact wat gevraagd wordt. Ze drukken ons met de neus op eenvoud.
ik zie het ook als slim. ik word niet verdrietig van de kinderen maar van de vragen
Ik zou de lijn ook zo getrokken hebben!!
Heerlijk.
P.S. In de eerste zin staat ook nog ‘wordt’…sorry, taalpurist hier 🙂
al gezien. Zie andere reacties en naschrifdt
Klinkt als tijd om die ‘domme’ methodes af te schaffen en gewoon eens weer les te geven dat leuk, uitdagend en zinnig is voor leerkrachten en voor de kinderen. Oja, de cito toets mag er van mij ook achteraan…
Onze kinderen worden kapot getoetst en aangezien de vragen waarmee getoetst wordt zo beschamend zijn en ook ik er heel verdrietig van word (ben moeder, geen leerkracht) zou ik een gat in de lucht springen wanneer dit anders aangepakt zou worden.
Mijn zoon, nu 12, zei enkele maanden geleden:”Op school hebben ze mijn creativiteit vermoord. ” Ik vind het diep triest wanneer een kind dit moet zeggen.