Voorbij de etiketten

Iemand heeft met een permanent marker op een whiteboard zitten schrijven.

En je hebt niet zo’n flesje met glassex-achtig spul. (Die flesjes werken trouwens helemaal niet zo goed).

De truuk: met een wihiteboardstift over de tekst schrijven en dan meteen vegen. Dat werkt, want in die whiteboardstift zit oplossmiddel.

Stift weghalen met een stift.

Soms heb je ook etiketten nodig om etiketten weg te halen.

‘Dyslectisch’  is een stuk beter dan ‘dom’.

‘ADHD’  is beter dan ‘druk’ en ‘irritant’.

‘Introvert’ is beter dan ‘verlegen’ of ’teruggetrokken’

Etiketten, diagnoses, typeringen kunnen bevrijdend werken.

Reframe

Met andere ogen kijken naar jezelf. Het etiket krijgt niet alleen een andere naam. Je kunt met die nieuwe naam op een heel andere, minder veroordelende manier naar jezelf kijken.

(H)erkenning

Je bent niet de enige. Er zijn meer mensen zoals jij. Deelgenoten. Herkenning. En Erkenning. Eindelijk word je gezien. Alleen mensen die de ontroering gevoeld hebben bij deze ontdekking snappen waar ik het over heb.

Taal en handvatten

Het feit dat het een naam heeft, geeft je een taal om uit te leggen hoe je in elkaar zit. Anderen worstelen met dezelfde dingen, en kunnen je dus handvatten geven om er mee om te gaan.

Soms is er nog een andere reden voor een etiket, maar die vind ik het twijfelachtig: iemand een etiket te geven, alleen omdat er dan financiering is voor begeleiding.

 

Er zit wel een grens aan het nut van de etiketten. Omdat een mens meer is dan zijn etiket. Maar ook voor al die mensen die van alles een beetje hebben, nergens bij horen, en dus steeds opnieuw tegen onbegrip oplopen omdat ze geen woorden hebben om uit te leggen hoe ze zich voelen.

 

Wat zou het mooi zijn als we de volgende stap konden zetten.

Dat we ook zonder een etiket op een andere, mildere manier naar ons zelf kunnen kijken.

Dat we ook zonder etiket gezien worden, ons verbonden weten.

Dat we ook zonder een etiket een taal vinden waarmee we kunnen uitleggen wie we zijn.

Dat we altijd en overal iemand als uniek kunnen zien.

Dat we altijd en overal op zoek blijven naar wat goed voelt in de omgang met elkaar.

Dat we nooit meer uitgaan van een one size fits all.

 

Ik hoop dat we het whiteboard kunnen vervangen door een schilderdoek.

 

 

5 thoughts on “Voorbij de etiketten”

  1. Jacob Jan, dank voor de woorden, die je geeft aan mijn gevoel, iemand die binnen de zorg niet in een hokje past en daardoor ‘hangt’.

  2. Deze blog raakt mij.
    Hier zijn we tegen aan gelopen.
    Dat er niet meer verder dan het etiket gekeken werd.
    Dat mijn zoon niet werd “gezien”.
    En als moeder werd ik ook niet gezien omdat ik anders kijk.

Laat een reactie achter op Jacob Jan Voerman Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.