Af en toe mag ik van mezelf een trots blogje schrijven over mijn kinderen.
Ik ben vandaag met Teske naar de open dag geweest van de masteropleiding van (ortho)pedagogiek.
Teske heeft al een HBO psychomotorische therapie (PMT). Ze werkt nu twee dagen in de week bij een hele fijne fysiotherpaeut, die een holistische kijk heeft op de gezondheidszorg.
Teske wil meer. Breder én dieper. Ze is al begonnen met sportmassage, en nu denkt ze dus na over een studie.
Pittige keuze, want het kost tijd en geld. Tijd heeft ze zat. Ze is 22. Geld is een kwestie van investeren. Haar werkgever wil haar daar wel in ondersteunen.
Voor iemand die zelf nogal gedwaald heeft, voordat hij zijn draai vond (nog aan het vinden is, zelfs), vind ik dit ongelofelijk knap van Teske. Zo goed weten wat je wil, en daar in investeren. Mooi mens, die Teske.
En toen nog even Nijmegen in. Terrasje op. Lente vieren. Die eerste markeringen van de seizoenswisselingen staan in mijn hart gegrift, allemaal. Vooral als ik ze met de mijnen beleef.
P.S.
Dion heb ik pas gehad, maar ik heb er nog twee, dus lieve lezers: sorry. Binnenkort nog twee kinderblogs.
We Want More! Kinderblogs!