To be or not to be

Een avondje theater.

“To be or not to be”, In de stadsschouwburg van Utrecht.

Een cadeautje van @ruudketelaar , waarvoor dank !

Ik vond het geweldig, want ik verstond sommige flarden wel.

Dat klink heel drastisch, maar zo was het. De versterking matchte niet lekker met mijn CI’s en wat ik hoorde was een beetje overstuurd. Ik voelde me bijna schuldig dat ik met die oren een theaterstoel naast Ruud bezette. Daar had ook iemand in kunnen zitten met betere oren. Dat was meer woorden per euro geweest.

(Schouwburgen, zorg nu eens voor standaard ringleiding. Zo moeilijk is dat niet)

Een beetje schuldig maar, want ik heb wel genoten. Er was veel te zien. Slapstick-achtige scenes, dansjes,  maar dat niet alleen. Ik vond het fascinerend om te zien hoe een regisseur een podium vult. Hoe mensen bewegen, hoe de belichting is. Waar de stiltes vallen (die hoorde ik heel goed).

Overhoor me niet, ik kan het verhaal niet precies navertellen, maar de emoties en de energie kon ik goed volgen.

Ik zag bijvoorbeeld dat Ellen ten Damme veel meer energie uit straalde toen ze haar liedjes mocht doen, compleet met verleidingsspel.

En Raoul Heertje beweegt ook als Nazi als Raoul Heertje.

Ik vond het mooi om weer eens in een theater te zijn.

Ik vond het fijn om Ruud weer te zien (te kort, vraagt om herhaling).

Ruud bedankt voor een mooie avond.

PS

Dit was een last minute beslissing, het heeft me wel geleerd om voor een volgend theaterbezoek heel goed uit te zoeken waar ik zit en welke mogelijkheden er zijn.