solidariteit en brute kracht

Dit was zijn laatste kans.

Als hij weer iemand in elkaar zou slaan ging hij echt de bak in, mét een strafblad.

Serdal is een uit de kluiten gewassen, gespierde jongen. Als hij écht boos wordt heeft hij zichzelf niet goed in de hand.

Al twee keer was hij opgepakt wegens een geweldsmisdrijf.

Ik gaf hem een training agressiebeheersingstraining.

Serdal blijkt een aardige rustige jongen. Hij vertelde hoe hij graag het huis helemaal schoon maakt, als verrassing voor zijn moeder. Omdat hij de lach op haar gezicht zo mooi vindt, als ze moe thuis komt van werk en ziet dat alles netjes is.

Maar ja.

Hij heeft zijn eergevoel en zijn solidariteitsgevoel.

En zijn kracht.

De eerste keer dat hij iemand sloeg was uit solidariteit. Iemand uit zijn vriendenclub werd bedreigd. En voor je vrienden kom je op.

De tweede keer werd hij zelf uitgedaagd. Zo’n stom Hollands joch beledigde zijn zus. En dat kun je niet over je kant laten gaan. Al helemaal niet als je vrienden roepen: “Dat laat je toch niet zo maar gebeuren?”

Ik had al snel door dat Serdal een beetje misbruikt werd door die vrienden. Hij haalde de kastanjes uit het vuur. Met blote handen.

Die solidariteit kon hem de das om doen. Dat zag hij zelf ook wel. Maar vrienden laat je toch niet in de steek? En als mijn familie beledigd wordt, moet ik daar toch ook iets aan doen?

Een jongen die in de knel zit door zijn solidariteit met anderen. Zelfs als die het niet verdienen. Als ik hem zeg dat hij zelf zijn eigen beslissing kan maken, kom ik er achter dat hij zich meer groepslid voelt dan individu.

Ik leg hem het volgende voor.

Als jij straks in de gevangenis zit, omdat jij je vrienden of familie verdedigd hebt. Laat het dan voor iets zijn dat ook echt de moeite waard is.

En zo beslist hij op een gegeven moment dat zich laten opjennen door zijn vrienden niet de moeite waard is.   We maken een lijst: dat wel, dat niet.

Samen met hem verken ik die momenten, zodat hij ze op tijd herkent, vóór hij die waas voor zijn ogen krijgt. Want dan kan hij een andere keuze maken.

Opkomen voor je vrienden heeft grenzen. Serdal kan deze nu zelf bepalen.

 

6 thoughts on “solidariteit en brute kracht”

    1. Dat werk deed ik, helaas.
      Belangrijkste reden om te stoppen: Het verdiende zo erbarmelijk slecht dat ik er mijn gezin niet van kon onderhouden. Daarnaast heel Nederland door, en altijd rond etenstijd (jeugd: na school), zodat ik mijn eigen kinderen steeds minder zag.
      Ook ging ik steeds slechter horen.
      Maar wel erg mooie dingen gedaan ja. Trots op. Wat ik in de klas niet kon. Kon ik 1 op 1 wel met kinderen.
      Onderdeel daarvan wil ik nu weer wat mee: Mensen eerst begrijpen, dan pas reageren.

  1. Mooi werk Jacob Jan. Goed opgelost. Zelf kwam ik dit gisteren nog tegen in mijn werk als slachtoffer-daderbemiddelaar. Ik bezocht een jeugdige dader die eigenlijk vanuit zijn solidariteitsgevoel en met goede intenties werd meegezogen in een ruzie. Hij greep onhandig in bij een escalerende discussie, kreeg zelf een klap en sloeg terug om zichzelf te verdedigen, maar onderschatte daarbij zijn eigen kracht. Gevolgen: aangifte, boete, taakstraf. Ook hij zal andere keuzes moeten maken: omdraaien en weglopen van escalerende situaties.

    Jammer dat je de keuze moest maken om dit werk op te geven. Maar wel begrijpelijk.

Laat een reactie achter op Loes Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.