ouwe meuk

ouwemeuk

Een oud familieverhaal.

Mijn moeders kant van de familie is Drents. Ik hoorde van mijn moeder dat die op een heel praktische manier gierig kunnen zijn. Alle Drenten, of alleen mijn familie, dat weet ik tot op vandaag niet. Mijn oma heeft ooit tegen een familielid gezegd: “Ik zie dat je die mooie schaal die ik je op je verjaardag gaf nooit gebruikt, mag ik hem terug?” En dat werd heel gewoon gevonden.

Toen mijn moeder na mijn geboorte in het ziekenhuis lag, nam mijn oma lekkere bonbons voor haar mee. Hele dure. Uit de sjiekste lekkernijenwinkel van Groningen.

Dat gierige is bij mijn moeder gestopt, denk ik, want het eerste wat ze deed was de hele doos bonbons meegeven aan de verpleegsters voor bij hun koffiepauze.

Toen ze later vroeg of het lekker was, vertelde de zuster (die heetten toen nog zo) dat ze heerlijk waren. Maar ze was nog wel even terug geweest, om de doos te ruilen. Alle bonbons waren wit uitgeslagen. Tssss! had de zuster gezegd. Moet je voorstellen. En dat voor zo’n winkel. Gelukkig was het personeel van de winkel net zo geschokt geweest, en werd de doos direct omgewisseld.

Mijn oma werd toch een klein beetje rood om de kaken toen ze het verhaal hoorde. Die bonbons waren een verjaardagscadeautje geweest, ooit. Heel lang geleden. Zonde om op te eten, en dus hadden ze al die tijd onder in de kast gelegen, wachtend op een gelegenheid om een keer cadeau te doen.

 

Voor Sint Maarten sloeg mijn moeder altijd speciaal groots in.

 

4 thoughts on “ouwe meuk”

    1. Geen vervolg, toch? Die oude bonbons van mijn oma zijn dus keurig omgeruild voor gloednieuwe. Door een stevige zuster, die stennis heeft geschopt in die winkel, omdat ze dacht dat die bonbons daar pas nog gekocht waren.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.