Ik werd getroffen door deze blogpost van Linda.
Wat is het als ouder soms vreselijk moeilijk om aan de zijlijn te staan, en toe te zien hoe je kind op zijn/haar eigen manier met het leven vecht.
Al mijn kinderen waren stille kat-uit-de-boom-kijkers. En wat heb ik mezelf vaak vervloekt dat ik geen steviger voorbeeld voor ze was. Want ik zag andere kinderen blaken van zelfvertrouwen, terwijl die van mij in een weerbaarheidsklasje tegen de klippen op hun best deden.
Gelukkig heb ik ook altijd gezien hoe geweldig ze waren, en nog steeds zijn.
Ze hebben allemaal hun plek gevonden. Ze hebben allemaal hun leraar of lerares gehad die ze begreep, die ze hielp. Ze hebben uiteindelijk allemaal een vriendenkring gevonden waarin ze zichzelf kunnen zijn.
En wat ben ik trots op ze, want hoe verlegen ook, ze zijn allemaal erg dicht bij zichzelf gebleven.
Wat is het als ouder heelrijk om aan de kant te staan, en te zien hoe fantastisch je kinderen in het leven staan.
(typfout hierboven, ik wilde heerlijk schrijven. maar ik laat het staan, want heel rijk, klopt nog beter)
Ik geloof niet in typefouten.
Herkenbaar. Heelrijk ook. RT @jjvoerman: af en toe mag dat, vind ik: ode aan mijn kinderen http://t.co/WLsSYfM36J
Ze zijn zo stoer!!!!
Dank je wel
Lekker trots zijn!!
RT @jjvoerman: af en toe mag dat, vind ik: ode aan mijn kinderen http://t.co/i21kG6979F
Mooi, en herkenbaar. Zelfs heb ik kinderen die meer zelfvertrouwen hebben dan ik. Prachtig om te zien hoe ze van een “afhankelijk wezentje” helemaal zelfstandig werden met hun eigen meningen en ideeen, en hun eigen fouten en geweldige eigenschappen. Heelrijk ja!!
ik vind het ook wel mooi om te zien dat ze dingen beter oppakken dan ik zelf.
Dit mág niet, dit móet. Voor alle verlegen kinderen namelijk een prachtig voorbeeld!
Volgens mij zijn jouw kinderen ook heelrijk met zo’n vader! RT @jjvoerman: ode aan mijn kinderen http://t.co/pszG9Op6gY
Dicht bij jezelf blijven is veel belangrijker volgens mij dan verlegen/niet verlegen, ik bedoel dat is toch het beste wat je kan doen? Terechte trots!
ja, dat is ook belangrijker.
en dat vind ik ook zo mooi van ze 🙂
Fenna, die bijvoorbeeld geen interesse kan faken. Schuurt soms een beetje, maar is mooi.
De interesse die er wel is, is puur.