kunstenaar zijn

Ik bewoog nog een beetje heen en weer.

Want ik wilde nuttig zijn, en geld verdienen.

En ik had ergens nog half een overtuiging dat die twee niet bij kunst hoorden.

Dus wilde ik aan de slag met “verhalen in het bedrijfsleven”, zoals ik het vaag bleef noemen. Mijn ooit eerste pogingen daartoe waren al mislukt voordat ze begonnen. En afgelopen december sprak ik met mensen die me nieuwe tips gaven, waardoor ik dacht: “Toch maar weer een proberen.”

Maar het was geen beweging ergens naar toe.

Het was een beweging ergens van af.

Het is heel essentieel om dat verschil te maken. Heel erg lastig ook, jammer genoeg.

Maar ik weet het nu.

Terug naar de kunst, dus.

De wereld vullen met verhalen, op podium en op papier.

Want daar zit de wereld op te wachten, echt wel!

En ik ga niet zitten uitleggen waarom. Dat is nou precies de “bewijs het nut maar eens” gedachte die ik weg heb gegooid.

Het nut van een verhaal kun je voelen, je kunt net niet bewijzen.

Oh, en dat verhalen voor bedrijven? Dat komt misschien nog wel eens op mijn pad, maar het heeft nu niet mijn focus.

 

One thought on “kunstenaar zijn”

  1. Mooi onderscheid, die beweging ergens naar toe of juist ergens van af. Zo is het vast!
    Je bent een ras-verhalenvertellen, dat uitbouwen lijkt me echt prachtig. En die ebdrijven komen dan vanzelf. Weet ik zeker.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.