Ik krijg hier spijt van

Ik zou het niet meer doen.

Reageren op vervelende dingen die GeenStijl schrijvers doen.

Maar ik kan er soms niet tegen.

Niet lezen, zeg je?

Doe ik al. Zo veel mogelijk.

Maar soms sijpelt er eentje tussen door. Omdat iemand retweet.

En dat is goed. Want kop in het zand steken is ook niet goed.

Het gaat niet om gescheld. Dat is plat, maar ongevaarlijk.

Het gaat om het gemanipuleer.

In-te-gri-teit, daar met elkaar over praten. Ik begin vast, @femkehalsema geweld tegen Powned- en GSmedewerkers, te ja dan te nee? #penw

— Annabel Nanninga (@ANanninga) September 12, 2013

Annabel Nanninga stelt hier een vraag. En ze zegt dat ze over integriteit wil praten. Heel beleefd, lijkt het.

Maar dit is geen vraag. Dit is een aanval. Dit is bedoeld om Femke de hoek in te krijgen. Dit is polariseren.

En dan zelf de vermoorde onschuld spelen.

Bah.

Wat vind ik dat heel erg niet integer.

Het gaat me helemaal niet om de discussie zelf. Het gaat me om de manier waarop Geen Stijl (en alles wat daar op lijkt) de discussie viert. (ja dat is een typfout, maar ik laat hem staan)

Manipulatief tot en met.

Het doet me denken aan treiteraars op school die een klasgenootje uitdagen. En als ze succes hebben meteen de vinger opsteken en roepen: “Meester, kijk eens wat zij doet? ” 

(Beetje psychologiseren? Dat komt misschien wel omdat Femke het brave meisje van de klas is, dat alle aandacht van de meester krijgt. En toegegeven: de toon van Femke is ook een beetje Hermelien-achtig. Maar dat rechtvaardigt niet dat je dan moedwillig ruzie gaat zoeken.)

En een keertje vond ik dat ik niet mijn mond moest houden. En dus heb ik Annabel geantwoord dat ik het geen integere vraag vond.

Terwijl ik best weet wat er gaat gebeuren.

Ik word genegeerd. Of ik word als idioot weg gezet.

Dat is beiden niet erg.

Wat erg is dat het geen donder helpt.

Wat ook erg is dat er geen één praatprogramma is, die een vinger legt op dit soort non-communicatie. Die gasten terechtwijst als ze zich hier aan bezondigen.  Integendeel, ze gooien olie op het vuur want dat levert lekkere televisie op.

Nog eens bah.

Want zo gaan we het gewoon vinden dat mensen taal misbruiken om anderen in een hoek te krijgen.

Maar het helpt geen donder dat ik dit schrijf.

Dus krijg ik spijt.

Dat ik een tweet en een blog verspild heb.

Nou ja, een blog..

ik wist toch even niks te schrijven.

Dus dat scheelt dan weer.

 

Hoe het wel kan, eerlijk dicussiëren?

Dat kun je hier lezen.