Goede vrijdag, storytelling eerste klas!

In 1973 maakte ik voor het eerst kennis met de christelijke betekenis van Pasen.

Ik zag Jezus Christ Superstar in de bioscoop.

Ik was niet echt Bijbels onderlegd, en snapte erg weinig van het verhaal. Dat snappen was overigens niet nodig om diep onder de indruk te zijn.

Dat kwam niet alleen door de muziek en de bijzondere manier van vertellen, maar ook door het verhaal zelf. Want ook al snapte ik veel niet, ik wist direct dat hier iets heel bijzonders gebeurde. Nog steeds krijg ik kippenvel als ik de muziek hoor en de film zie.

Het verhaal kruipt onder mijn huid.

Niet dat gedoe dat Jezus voor onze zonden is gestorven. Ook niet het gejubel over de opstand uit de dood. Daar heb ik niet zo veel mee.

Wat mij intrigeert is dat Jezus zijn eigen weg volgt. Ondanks alle invloed die van verschillende kanten op hem wordt uitgeoefend. Zelfs als hij weet dat die weg niet goed voor hem af loopt.

Wat mij ook intrigeert is de bijzondere relatie tussen Jezus en Judas. Judas wordt hier eindelijk eens niet als een vuile verrader afgeschilderd. Judas is degene die Jezus misschien wel het meest nabij is. Beiden lijken ze als enigen door te hebben wat er op het spel staat.

 

 

Kijk even bij 2:32 , kippenvel, krijg ik daar van.

Het is een verhaal dat meer vragen op roept dan het beantwoord. En dat is mooi. Zo is het een verhaal dat op vele lagen door blijft spelen.

Jammer dat de kerk er zo’n eendimensionaal verhaal van heeft gemaakt, een verkoopverhaal voor het geloof.

Jammer, want de Bijbel heeft een schat aan bijzondere verhalen. Verhalen met meerdere lagen. Als je daar de ruimte voor geeft.

Dat is waar we verhalen voor hebben. Om een relatie met ze aan te gaan. Om vragen te beantwoorden, maar vooral om nieuwe vragen op te roepen.

 

8 thoughts on “Goede vrijdag, storytelling eerste klas!”

  1. wat leuk JJ, ik zit net JCS te luisteren, en wiebelend te schrijven, na gister The Passion gekeken te hebben en vanmorgen De Mattheus v Bach…tijdens het schrijven van mijn blog over dit alles, kortom wederom weer eens matching vibrations.

    ik krijg nog altijd de rillingen bij het verraad en verlies en opwinding waar het krachtig is bij JCS en ben dezelfde mening over Judas toegedaan…
    Ik wil de film wéér zien. #nokidding 😉

    en ben zeau benieuwd naar je storytelling conferance voorstelling en de voortgang.
    Super veel toi toi toi

  2. Vandaag ben ik het eens een keer een beetje gruwelijk met je oneens, Jacob-Jan. Sorry, je zult het me niet kwalijk nemen.
    Opgevoed in een streng-christelijke omgeving, heb ik lang geleden door en via mijn schoolopleiding, ook kennis kunnen nemen van wat er in de wereld allemaal te koop is. Dat was een ontdekking, maar ook best een schok af en toe. Bijv. de wereld van de literatuur. Het verplicht lezen daarvan, waaronder een hoop baarlijke nonsens, in examentijd, heeft mij lange tijd afgehouden van de echt mooie verhalen, die er natuurlijk ook gewoon zijn. Eén van die schokken was het kopen van de LP Jesus Christ Superstar (na het horen van één mooi nummer op school). Dat viel tegen, die naar het heden verplaatste, vanuit ander perspectief vertelde, overbekende geschiedenis die ik maar al te goed kende. De muziek vond ik vreselijk, afgezien van enkele mooie nummers, waaronder deze die je hierboven noemt. Maar erger nog, de geschiedenis werd verdraaid, aangetast, verkracht. Verkocht als een verhaaltje. Inmiddels, vele jaren verder, kan ik beter relativeren en vond ik het gisteren bij The Passion ook weer indrukwekkend.
    Maar, een verhaal is een verhaal, met een bedoeling, met een idee. Maar de Bijbel is toch een ander boek, heb ik inmiddels geleerd en geloofd. Vol met geschiedenis, proza, poëzie, juich- en klaagpsalmen. Maar vooral van een diepe waarheid, de ontmoeting van God met mensen. En daar is het leven van Jezus het centrum van. Hij kwam met een bedoeling. Natuurlijk, verteld vanuit verschillend perspectief, wel 4x. Maar het is geen ‘verhaal’, dat je naar believen kunt interpreteren. Het blijft een kwestie van geloven. Dat is althans de bedoeling. Dat is althans mijn mening. Dat wilde ik toch even kwijt. Omdat het zo van belang is. Voor mij en anderen.
    Maar verder … Geen kwaad woord over verhalen. Zij spreken je aan op je verstand, je gevoelens, je ziel. Zij dragen de mensheid verder, in het zoeken van waarheid, liefde, mening, bedoeling, in het accepteren van elkaar, ondanks de verschillen. Zij hebben meerdere lagen. Dus, ga vooral door met die verhalen. Ik kan ervan genieten, o.a. in de hele bloggerswereld.

  3. Dank voor je reactie!

    Natuurlijk mag je het met me oneens zijn.
    En ik heb respect voor jouw beleving hierbij.

    Voor mijn gevoel kunnen wij als mensen niet anders dan die diepe waarheid interpreteren. En het kan niet anders dan ieder doet dat op zijn manier. Als we die waarheid mee willen nemen, over willen brengen naar anderen, op wat voor manier dan ook, dan is dat altijd slechts een reflectie van die waarheid. (ik vind dat trouwens wel iets anders dan ‘naar believen interpreteren’) Maar dat geeft niet, want door die reflectie kan ieder zelf in contact komen met de waarheid.
    Ik geloof dat ook de bijbel een reflectie is. Geschreven door mensen, dus naar mijn gevoel kan dat niet anders. Dat maakt de waarheid achter die verhalen niet minder.

    lees ook hier maar eens, ik denk dat we allemaal niet zo veel verschillen:
    Misschien verschillen we wel in de manier waarop we er mee om gaan, maar

    http://jacobjanvoerman.nl/hoe-een-oplichter-de-waarheid-spreekt/

Laat een reactie achter op Carolien Geurtsen Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.