En dan krijg je dus zoiets als dit

Wat ik van Elja leer is dat je best wat simpeler kunt bloggen.

Dat niet elk blog een mooi rond verhaal hoeft te zijn met een goed uitgedachte gedachte.

Dus zo maar even wat losse flodders.

Over dat ik me zorgen loop te maken of ons boek wel gaat lukken, want de teller stokt een beetje. En dat ik dan dus echt niet weet wat ik moet doen om mensen zo ver te krijgen dat ze ook echt gaan doneren. Het boek is goed toch?

Ja, het boek is goed. (als je mijn spam gemist hebt, hier staat het)

En dat je door die zorgen bijna vergeet hoe geweldig ik het heb. Dat er op school (=werk) zulke mooie dingen gebeuren. Dat mijn kinderen (=thuis) zulke gave dingen doen. Dat ik hele mooie mensen ken die ook weer hele mooie dingen doen (=jij).

Ik heb dus eigenlijk te veel stof voor blogs.

Wat ik op een dag op school allemaal zie! Hele gewone dingen, die heel veel betekenen, in relatie tot de kinderen waar het over gaat. Ik schrijf me helemaal suf in ons volgsysteem.

En dat ik hele nieuwe dimensies ontdek in de creatiespiraal, nu ik die gebruik om kinderen te coachen naar hun wens. (ja ik heb gezien dat er een speciale kindercreatiespiraal is, maar ik ben daar niet zo weg van, eerlijk gezegd)

Dat het boek “Black Swann” best een eye opener is, maar ook weer niet. De schrijver is me net iets te drammerig en te veel overtuigd van zijn gelijk en zijn genialiteit. Ik zou daar een heel grondig stuk over moeten schrijven, over wat hij in mijn ogen verkeerd aan pakt. Maar ik laat het. Net zoals ik het boek niet uitgelezen heb. Ik weet het nou wel. Er valt niks te voorspellen. Ja duh. Dat verwachtte ik ook niet. Dat schoppen is helemaal niet nodig. Ik lees in “De algehele geschiedenis van het denken” in 1,5 bladzijde waar Taleb een heel boek over doet. Een Groninger kan het nog korter: “Je kunt nooit weten” samen met “Achteraf heeft iedereen gelijk”.  Dus Elja, geeft niks als je het niet uitgelezen hebt.

Dat je zo veel leeft dat je bijna geen tijd meer hebt voor bloggen. En dat dat gek genoeg niet betekent dat je tegen bloggers zou moeten zeggen:  “Get a life!” Bloggen is ook leven.

Dat het wel betekent, voor mezelf dan, ga hier geen algemeenheden uithalen alsjeblieft…

… dat het wel betekent dat ik geen tijd heb om lekker te mijmeren over dingen, en dat misschien daardoor ik stappen zet die ik niet voor mogelijk had gehouden.

Ik ontdek nu door te doen, en niet door te reflecteren.

Ken je Kolb?

Nou ik was dus altijd een hele grote dromer. Eindeloos kunnen reflecteren op wat gebeurd is.

En ik lijk nu veel meer op een doener. Intuïtief pak ik van alles aan. Gewoon uitproberen, kijken wat werkt. En door.

En er dan wel nog over nadenken hoor. Maar niet zo coherent dat ik daar goede doorwrochte blogs over kan schrijven.

En dan krijg je dus zoiets als dit.

En dat kan ook,

leer ik van Elja.

Dank.

 

 

8 thoughts on “En dan krijg je dus zoiets als dit”

  1. Echt héél grappig! Ik volg jullie alle drie op dit moment. Jacob Jan, Elja en Peter en ik wordt heel blij van jullie. Jullie blijven persoonlijk, vullen elkaar aan en voegen allemaal iets toe. Dank voor jullie inspirende blogs. Het is onvermijdelijk om er iets mee te doen.

  2. Wauw Maria!! Wat gaaf om te lezen! Maar het grappige is, door zo’n comment toe te voegen, doe jij weer iets. Met ons. En heb je impact op wat wij gaan doen. Lollig he. Het internet!! Hoe we er allemaal deel van kunnen uitmaken en iets kunnen creëren en impact kunnen hebben, gewoon door iets te zeggen.

      1. Niets aan toe te voegen aan wat Elja en JJ hierboven (of hieronder, afhankelijk van de sortering zoals die aanstaat op het moment dat je dit leest) al geschreven hebben of het moet zijn dat ik het volledig met hen eens ben over het geweldig goede gevoel dat je door dit soort onverwachte reacties krijgt. Bedankt Maria!

Laat een reactie achter op peter Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.