Bijna twee jaar lang blogde ik elke dag.
En toen was het even op.
Omdat het elke dag bloggen geen heilig moeten was, maar een prettig ritme, vond ik dat geen probleem. Tijd voor iets anders dacht ik. Tijd voor doorwrochte blogs. Niet veel, maar wel kwaliteit.
Hmm.. dat was het ook niet. Mooie blogs hoor, maar ik mistte iets. (<schrijffout, maar ik vind hem wel leuk)
En toen begon ik mijn website om te bouwen, want er moest verkocht worden. Kaarten voor mijn theater. En workshops, want alleen dat theater gaat niet genoeg verdienen.
Maar ja.
Met dat verkopen, sluipt er iets lelijks in het bloggen.
Niet dat ik gladde blogs ging schrijven, of mezelf mooier voor ging doen… maar toch.
De wat-kan-mij-het-schelen lol was er wel een beetje af.
En die heb ik weer teruggevonden. De kinderen van mijn ‘stageschool‘ hebben daar mee geholpen. Goh, wat ben ik creatief als de remmen er af zijn, en ik lekker vanuit mezelf mag reageren. Er stroomt weer van alles.
Als het stroomt, dan blogt het ook. Elke dag dus.
En de boom in met verkopen. Dat wil ik niet, en kan ik niet. (dat is niet waar, maar het is wel lekker om even te roepen)
Hier schreef ik al een andere (her)ontdekking. Er was namelijk ook een oordeel binnengeslopen over mijn bloggen. Dat ik maar eens op moest houden met zo onzeker te zijn. Alsof ik nooit iets leerde.
Maar weet je. Ik leer heel veel. Er is intussen heel veel waar ik zeker over ben. Maar het is gewoon geen moer aan om daar over te bloggen. Ik hoef jou toch niet te vertellen wat ik allemaal weet. Jij weet je eigen dingen.
Wat ik NIET weet. Dát is pas interessant. Daar valt wat te ontdekken. Dat is vers van de pers.
Het hoeft dus niet meer allemaal weloverwogen. Het mag weer vanuit de heup. Het mag zelfs alle kanten op.
Misschien gaat het wel in golven, en wil ik over een tijdje weer hele erge focus. Maar tot die tijd ga ik gewoon weer lekker plezier hebben hier.
Ik ga mee-genieten!
🙂
Dit is in ieder geval weer een pareltje! En wat is er toch op tegen om te bloggen als je voelt dat je iets kwijt wil in plaats van persé iedere dag?
Al geniet ik graag iedere dag van je blogs, dat natuurlijk wel.
Met plezier delen is voor mij het belangrijkst!
Je moet niet bloggen om het elke dag bloggen als je niets te melden hebt. Je moet bloggen omdat je wel te melden hebt en dat toevallig elke dag is. Of misschien zelfs meerdere keren per dag!
Ik snap wat je wil zeggen, maar voor mij ligt het net iets anders.
elke dag bloggen is geen licht maar een ritme, en een hulpmddel.
Net zoiets als de NaNoWriMo. Het helpt om voorbij de geen-zin, niets-te-melden, het-moet-perfect-zijn drempels te kijken. Voor mij is het meer een bevrijding dan een verplichting, om weer elke dag te bloggen.
ha fijn, je bent weer terug……
Bloggen over wat je niet weet. Ik ga het graag volgen!
PS Bedankt voor de mooie workshop vanmiddag bij het zakelijk festival!
wat leuk, bedankt voor je reactie 🙂
“Wat ik NIET weet. Dát is pas interessant.”
En je kunt voorlopig vooruit 😉