beginner mogen zijn

Nou ja zeg.

Potverdikkie.

Mijn blogtwijfel blijkt een soort van trots in zich te hebben.

Gedachten over hoe ik overkom, hier op dit blog. Tenminste bij het schrijven over het onderwijs wat ik nu aan het ontdekken ben.

(Misschien over wel meer, maar dat komt nog wel een keer dan)

De school waar ik nu rondloop, doet waar ik vroeger van droomde. Gaat daar zelfs een paar stappen verder in. Ik had in mijn achterhoofd al het idee dat het zo veel mooier kon, en ik zie het nu dus gebeuren.

Daarom zou ik het liefst een soort zie-je-wel stukken schrijven. Stukken waarin ik laat zien hoe mooi dat onderwijs is. Waarom het werkt. Met mooie voorbeelden over dat leren in onverwachte hoekjes zit. Stukken waarvan jij als lezer denkt: wow!

Maar dat is onzin. Ik ben geen expert die jou laat zien hoe mooi onderwijs kan zijn. Ik ben iemand die er van droomt, maar die in werkelijkheid net zo nieuwsgierig en onwennig is als iedereen die deze vorm van onderwijs nog niet kent.

Als ik er over schrijf dan moet ik het lef hebben om over mijn eigen proces te schrijven. Mijn eigen onwennigheid. Mijn eigen ‘leek zijn’.

Ik met al mijn levenservaring, en mijn mooie ideeën en dromen, ik moet beginner durven zijn. Op dit blog en op die school. Ik schreef gisteren al dat ik van mezelf mocht leren. Dat begint nu pas echt in te dalen.

Dat is ook de drempel die ik moest nemen om weer vaker te bloggen.

Weer durven schrijven over wat ik NIET weet.

One thought on “beginner mogen zijn”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.