een gesprek over geloof deel 3

hier staat deel 1 (het begin)

hier staat deel 2 (het antwoord)

Ik begon bijna andersom.

Mijn ouders waren remonstrants. Ze wilden ons nog wel iets van het geloof bijbrengen, maar meer dan een half jaar zondagschool is dat niet geweest. Zo vrijzinnig dat ze bang waren ons iets op te dringen.

In de jaren 70, en de (linkse) kringen waar ik op groeide was geloof “not done”. In het beste geval was je een “positivo”.

Ik ontdekte als kind dat ik niet helemaal paste in de wereld. In de puberteit ging dat schuren. Uiteindelijk gaf ik me gewonnen. Ik paste me zo goed aan dat ik mezelf vergat.

Ik zocht mezelf, maar deed dat stiekum, want na het “zoek je zelf” van Koot en Bie, had ik het gevoel dat ik mezelf daar ook belachelijk mee zou maken.

Een keer een Reiki cursus (al weet ik nog steeds niet of ik daar wel in geloof), een boek van Bhagwan, boeken over Bhoedisme, Tao, ik verslond ze.

Inmiddels was ik al zo hard tegen me zelf aan gelopen dat ik iets substantiëlers wilde dan boeken.

Maar ik wilde ook erg graag terug naar mijn wortels. Dus ik ging eens op zoek naar dat geloof van mijn ouders.

Ik ging naar een kerkdienst en voelde me meteen thuis. Mijn ouders waren inmiddels overleden, maar hier vond ik een stukje sfeer van vroeger. Lieve mensen, een mooie preek. En vooral geen hel en verdoemenis. Ik werd geaccepteerd zoals ik was, mét al mijn twijfels.

In een groep van mensen die ook weer opnieuw op zoek gingen naar geloof, scheef ik zelf mijn beleidenis. Wat betekenen God, de heilige geest en Jezus voor mij?

Ik heb het wat verheven geschreven, maar de kern is nog steeds waar.

Ik geloof dat in God alles is.
Er is niets buiten God.
In God is alles in liefde bijeen.
In God kunnen wij de verbondenheid met elkaar voelen.
In God voelen we de verbondenheid met alles wat we kunnen vermoeden, kunnen voelen, maar nooit helemaal zullen kennen.
In verbondenheid met God zijn wij heel.
God kan ons helen, en wij kunnen elkaar helen, in verbondenheid met God.

God is voortdurend met ons, maar wij ervaren hem pas als wij kunnen loslaten.
Als we het wiel van onze onrust stil kunnen leggen ontstaat er een vacuüm waarin Gods geest kan binnen waaien. Vanuit deze stilte ontstaat beweging. Een ander soort beweging, een beweging met bezieling.
Deze beweging is goed te herkennen:
Ook al is ze krachtig, zij gaat gepaard met een gevoel van vrede en rust.
De beweging is altijd naar mensen toe.
Deze beweging doet een vonk overwaaien en doet zo ook anderen in beweging komen.
En in alles is de glorie te zien.

Ik geloof dat Jezus heeft laten zien blijvend in contact met God te zijn, als waren zij één.
In God is alles bijeen.
Jesus heeft ook dit ook daadwerkelijk en voortdurend zo ervaren.
Vanuit dit geloof heeft Jezus uit de bron kunnen putten van alles wat we kunnen vermoeden, kunnen voelen, maar nooit helemaal kunnen weten.
Jezus heeft ons getoond dat wij ook gebruik kunnen maken van deze bron.
Hij is ons voorgegaan.

Geloof is de manier waarop ik er voor zorg dat ik mezelf niet meer verlies.

Ik hou nog steeds niet van zieltjes winnen, maar ik vind het jammer dat de kerk waar ik kom, dat mooie toevluchtsoord, steeds leger wordt. Jammer dat het geloof vaak zo zwart-wit gezien wordt.
Ik zou meer en vaker mensen  deze manier tegemoet willen treden. Dat is vooral hoe ik om wil gaan met mijn geloof in de wereld: zoeken naar verbondenheid.

.

4 thoughts on “een gesprek over geloof deel 3”

  1. Amen.

    Hoi JJ. Een ijzersterk stukje overtuiging waarbij ik die verbondenheid met je deel.

    Persoonlijk ervaar ook ik God in alles wat ik waarneem en wat ik niet niet kan waarnemen. Hij is overal te bekennen, maar voor velen is Hij nergens te bekennen wat ook waar is. Juist op het vlak waar God nergens te bekennen is os ons geloof zo doorslaggevend.

    Het is gemakkelijk om de alles wat leeft te adoreren, en het mooie in het leven te waarderen. Maar probeer maar eens de maskerade van de pretenties in het leven te doorzien. Dit is denk ik ook van essentieel belang om het, binnen onze levensopdracht, ons eigen te maken.
    Klinkt filosofisch maar het is zo simpel als 1 + 1. Naast mijn optimisme zie ik toch ook dat de wereld aan het worstelen is om tot oplossing van de voornoemde som.

    Ik dank je.
    jij bent een grote verteller in de kleine dingen, zoekend naar de essentie van het leven. Ben erg blij met je.

    goede groet,
    JER. (@sugajer)

  2. Je bent welkom JJ.
    ik vind jouw kijk op het leven en de manier waarop jij dit uit juist zo aanstekelijk, in de positiefste zin vh woord.
    Kinderen Gods brengen zoveel warmte mee in hun woord zonder hun geloof te willen benadrukken. Enkel een geoefend oor

Laat een reactie achter op Jacob Jan Voerman Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.