Als uit de diepte
het gegrom van het monster klinkt,
de rechte rug
op de spieren speelt,
het tij zich enkel nog
in zichzelf keert,
de dag als herfstblad
cirkels drijft op straat,
het licht wel buigt,
maar niet naar jou.
Dan is het goed
om te weten dat straks
de dagen weer zullen wapperen.
Wat een prachtig gedicht, dank je wel!
Erg mooi!
met die woorden ga ik nu m’n avondwandeling maken.
mooi!