hoe verder, een update

Zoek vandaag niet naar de mooie zinnen.

Het is gewoon maar even een update, dit blog.

Waar een dip opgewarmd door wat koorts al niet goed voor is.

Even pas op de plaats.

Ik had vakantie voor ogen maar het werd uitzieken. Gevolgd door een droeve bui met neerslag.

De rust is er nu pas.

Ik sprak met Nancy, die de schouwburg van het Mozaïek hier in Wijchen programmeert. Zij vond het stuk goed in elkaar zitten, en dat ik nog meer kon (moest) groeien in de uitvoering.

Dat is fijn om te weten. Ik heb iets goeds in handen.

En ja, daar had ik even wat ‘officiële’ bevestiging voor nodig. Niks mis mee, ik ben het zelf gaan halen op de juiste plek.

En dan.

Groeien.

Dus volgende week eens kijken of ik met Marloes een strategie kan bedenken voor de volgende theaters.

Groeien kan alleen door meer te spelen.

 

En,

omdat er geld moet binnenkomen, tijd voor het tweede spoor.

Werken met verhalen voor bedrijven.

Had ik een jaar geleden ook al bedacht, maar ik had geen idee hoe ik dat zou kunnen verkopen. Dus al mijn aandacht gericht op waar ik in geloofde en wat ik voor me zag: het theater.

Nu beginnen er ook beelden te komen bij dat zakelijke stuk.

Nu begin ik daar in mijn waarde te geloven.

Ik laat dat nog even borrelen.

Het eerste idee is nooit het beste idee.

Jullie zullen er vanzelf wat van gaan merken.