Daarom moet Teeven weg

Zucht.

Moet ik mijn eigen antwoord geven.

Want ik hoor nergens iets over het nut van die politieke verantwoordelijkheid.

Nou dan maar even een gooi. Het enige waar ik op kan komen:

Het is een gebaar, dat opstappen.

Het is een manier om te laten zien hoe erg je vindt dat er gefaald is. Het is een gebaar naar de slachtoffers.

In dit geval een gebaar naar de familie van de overledene. Een gebaar dat groot genoeg moet zijn om respect te laten zien. Een gebaar dat verder gaat dan een excuus. 

Dat zou ik snappen. Dan heeft symboliek zin. Dan is symboliek het tonen van respect.

En dan, op heel veel afstand, zijn er meer slachtoffers: iedereen die gelooft in de Nederlandse rechtsorde. Een deuk in het vertrouwen in de politiek. 

Maar daar blijft voor mij de vraag hangen.

De vraag of het symbolisch opstappen beter is dan het zoeken naar een oplossing.

Waar ik last van heb is dat die vraag kennelijk niet gesteld wordt. Waar ik last van heb is dat het klaar lijkt te zijn met het opstappen van iemand. Het is niet klaar. Er deugt iets niet. Daar moeten lessen uit getrokken worden. Die lessen wil ik zien. Wat gaan we anders doen? Daar moet het over gaan.

De titel heb ik vooral gekozen omdat het mooi spiegelt met de titel van mijn eerste blog hierover. Maar die titel betekent niet dat ik geen vragen meer heb.