#50 books vraag 11 welk boek raad je aan?

Vraag 11 van #50books van @petepel   Welk boek las je onlangs en wil je iedereen aanraden ook te lezen?

 

Ik ben niet zo’n missionaris op boekengebied.

Moest dus lang denken over boeken waarvan ik vind dat je ze moet lezen (relatief, dat moeten, maar dat snap je wel).

En dan moet ik ze ook nog onlangs gelezen hebben.

En toen kwam ik op twee series die ik regelmatig aanbeveel. Al mijn kinderen lezen ze al mee.

En ik lees ze regelmatig opnieuw, dus toch onlangs gelezen.

 

 

 

Serie 1.

Enders game van Orson Scott Card

Het is science fiction. Maar zelfs voor niet science fiction liefhebbers heel erg mooi. Dus tenzij je erg allergisch bent voor science fiction móet je dit lezen.

Science Fiction is slechts een van de middelen waarmee Card vertelt over menselijke relaties, over keuzes, over vriendschappen, over morele dilemma’s.

Waarom?

1. Bloedspannend. Niet in de zin van eng, maar in de zin van: hoe gaat dit nu weer verder.

2. Zeer mooi eind.

3. Geweldige personages, je stapt hun hoofden in. De actie zit vooral in hoe ze reageren op situaties. Card schreef ooit:

Thought is action, if in the process you see someone learn something, change his mind, discover new motives for his or others’ actions, etc. If the reader (and/or the character) has important questions and realizes the answer in an interesting way, that is action. Whereas a chase scene where you don’t know or care who is chasing whom or what will happen if they do or don’t catch them is not action. It’s just motion. (Hier is de link)

4. Filisofisch, inde zin dat de hoofdpersonen proberen moreel juist te handelen, en voor soms onmogelijke dilemma’s komen te staan.

5. Wordt verfilmd. Nu lezen, anders mis je de onbevooroordeelde kijk.

De serie van Ender wordt vervolgd met “Speaker for the dead”, “Xenocide”, en “Children of the mind”. In deze serie zit nog meer diepgang. Nog meer morele dilemma’s.

Bijzonder is “Enders shadow”. Dit boek vertelt hetzelfde verhaal als “Enders Game maar dan vanuit een van de andere personages. Daardoor wordt het een heel nieuw verhaal. Ook al ken je het spannende einde, dit boek is opnieuw spannend. knappe prestatie.

Maar het mooiste boek uit deze serie is “Speaker for the dead”.

Er is een buitenaards volk ontdekt op één van de planeten die de mens heeft gekoloniseerd. Hoe gaat de mensheid om met de geheel andere waarden en normen van dat volk? (En niet zo maar anders maar écht fysiologisch anders). Waar ligt de grens tussen tolereren, en vechten voor je eigen veiligheid? Is iets wezenvreemds wel te begrijpen?

En dan de titelfunctie. Prachtig. Card beschrijft hoe de spreker met heel veel compassie en respect het verhaal van de overledene weet te ontrafelen, los te maken van alle roddels, leugens, en invulling door anderen. Hij schuwt de schaduwkanten van het leven niet, maar laat zien welke menselijke keuzes achter het handelen heeft gezeten. Ontroerend mooi.

“Speaker for the dead” is los van de serie te lezen. Je hebt de andere boeken niet echt nodig. (Hoewel het zeker meerwaarde heeft om ze wel te lezen)

 

De andere serie komt van Terry Ptatchett en is onderdeel van Discworld.

Humor en Fanatsy, maar als ik dat zeg doe ik de schrijver een groot onrecht. Wat misschien begon als parodie op fantasy groeide  uit tot wondermooie boeken met bergen wijsheid, en heel mooi commentaar op onze eigen wereld.

Niet alle Discworld boeken vind ik even goed. De serie met Tiffany als hoofdpersoon is mijn favoriet. Een spannend verhaal. Prachtige terzijdes over onze wereld. En hele mooie diepzinnige gedachten over het leven. En grappig. Echt grappig. Niet parodie grappig.

Dus ook hier: zelfs al ben je heel erg allergisch voor fantasy, dan nóg moet je Tiffany lezen.

Titels: “The wee free men”, “Hat full of sky”, “The Wintersmith”, “I Shall wair midnight”.