Mijn geheugen is een eigen wereld
waar geen dagelijksheid bestaat.
Schoonheid weet er feilloos de weg,
en nestelt zich voorgoed.
Droge feiten raken hopeloos verdwaald.
(Datums ook)
Al het overige doet auditie.
Niet als test,
maar om zich te laten kennen,
te verschijnen,
als gestalte.
Pas dan kan het aanwezig zijn
in deze wereld waar
alles waar
is.
Ook wat niet bestaat.
Ik zou graag een keer
jouw wereld zien.
het landschap van herinnering http://t.co/vzLbFipaE1
Dank je wel voor de uitnodiging JJ – ik ben er gelijk maar op in gegaan.
Raakte me wat je schreef, in combi met de muziek van popmeditaite vanmorgen…
xxc
Mooi! RT @jjvoerman: het landschap van herinnering http://t.co/pKqGav2csh
Als jij graag mijn wereld wilt zien
Schep ik deuren met woorden
En mijn zinnen worden
Lange gangen vol grote ramen
Je kunt binnen kijken
Voelen en vergelijken
Maar daar buiten – heel diep binnen
Kun je enkel komen
Zonder woorden
Zonder zinnen
Daar binnen ben ik als jij
En jij net als mij.
***
Je weet, Jacob Jan, ‘hoe’ te lezen 🙂 Speciaal voor jou net uit mijn mouw geschud. Ik geniet van jouw wereld.
voor de avondploeg: het landschap van mijn herinnering. http://t.co/KohehbCx0z (met mooie reacties, overigens)
Mooi! RT @jjvoerman: voor de avondploeg: het landschap van mijn herinnering. http://t.co/F1f5lOovRb (met mooie reacties, overigens)