Ik blog iedere dag.
Voor mij en prachtige manier om mijn eigen gedachten te lezen. Er vormen zich prachtige gedachten op die manier. Over het leven, over mezelf.
Maar wat heb jij als lezer daar nou aan?
Dat ga ik vertellen.
Want het blijft niet bij abstracte gedachten. Die gedachten veranderen mijn gedrag. Ik wil laten zien hoe. Misschien herken je iets.
Waarom blog ik eigenlijk?
Want dat is waarom ik blog. Ik wil dat mensen meer zichzelf kunnen zijn (heel egoïstisch: dan is het voor mij makkelijker om ook mezelf te kunnen zijn). Daarom blog ik over de dingen die we niet graag benoemen. Onze onzekerheden, en hoe we daar mee om gaan.
Dus ik hoop dat je iets herkent. En dat het je helpt minder te oordelen over jezelf. Want ik heb zo’n donkerbruin vermoeden dat dat oordeel dat we over ons zelf hebben, onze contacten een beetje in de weg zitten. Bij mij is dat zo. En bloggen helpt mij die drempels te slechten, en ik zou willen dat het niet alleen mijn drempels weg neemt.
Wat gebeurde er?
Gisteren las ik een commentaar dat mij in de verdediging deed schieten. En het was niet eens commentaar op mijn eigen blog.
Kitty schreef als reactie op een blog van Elja. Over iedere dag bloggen. “Liever 1 goede dan 7 matige.”
“Oh, dus al die blogs van mij zijn dus matig!”, dacht ik direct. Gelukkig dacht ik ook: “Stel je niet aan Jacob Jan”
Na een nachtje slapen is zo’n opmerking helemaal gerelativeerd.
Lezen van Elja’s artikel over de relativiteit van kwaliteit helpt ook.
Mezelf lucht geven . . .
Goh, makkelijk. Lekker weg relativeren. Er bestaat geen absolute waarheid. Het gaat niet over mij.
Dat geeft lucht. Afstand. Zonder afgewezen te voelen kan ik alles ook beter bekijken.
. . . en van daaruit weer het contact zoeken.
En dan ontdek ik iets.
Als ik relativeer, zoom ik als het ware uit. Maar als ik dat te ver uit zoom, verlies ik ook het contact.
Ik wil dus weer terug. Inzoomen.
Want Kitty zei iets over kwaliteit. Vanuit haar visie. Haar vakgebied zelfs. Dan kan ik wel zeggen dat ik andere maatstaven hanteer, maar dan praten we langs elkaar heen.
Ik kan ook vragen naar haar maatstaven. Daar kan ik namelijk van leren.
Nu wordt ik positief geprikkeld door haar opmerking. Afstand nemen nam de angel weg. Nu ik op deze manier terug kom blijft de angel weg.
Ik ben benieuwd wat ik van haar kan leren. Hoe kan de kwaliteit van mij blogs beter? En waar bestaat die kwaliteit uit? Daar eerst maar eens naar vragen.
Dan kan ik altijd nog kijken wat ik daar mee doe. In het licht van mijn doel:
Mensen dichter bij elkaar brengen. Dingen benoemen die ongezegd blijven, die voor afstand zorgen. Waardoor mensen niet zichzelf zijn. en ik dus ook niet mezelf kan zijn. (Ik zei het al, mijn doel is egoïstisch.)
Ik heb er alleen maar wat aan, als jij er ook wat aan hebt. Dat is de reden dat ik dit blog beter wil maken, en meer lezers wil trekken.
Want dit blog is alleen voor mezelf als het ook voor jou is.
Wat vandaag gebeurde was een concrete toepassing van dat waar ik eerder over schreef. Voor mij werkt het. Ik hoop ook voor jou.
Die abstracte gedachten over inzoomen en uitzoomen staan hier.
Jajaja. Wat zal ik daar nou eens op zeggen. Ik dacht al: ik moet nog even terug naar Elja’s blog want ik ben vast weer te stellig geweest. Zal ik zo even doen. Jullie hebben een ander doel met bloggen – dat kernclubje rond Elja – dan ik. Zelfontwikkeling. Dus ik moet eigenlijk geen commentaar geven, dat schept alleen maar verwarring. Maar ja, ik ben als ik commentaar geef gewoon mijn laconieke zelf. En als ik een blogpost heb gelezen laat ik vaak even een commentaar achter, gewoon uit aardigheid of omdat ik ook een ander geluid wil laten horen. Of wil plagen. Net zoals mijn pet staat.
Zelfontwikkeling enz is niet mijn schrijfdoel. Ooit wel. Maar uiteindelijk werd schrijven mijn vak en wat ik aan persoonlijks laat zien is gestileerd. Ik ben waar het schrijven betreft erg gefocused op de vorm, en ik ben ook dol op mensen die de vorm heel goed beheersen.
Maar uiteraard kan een tekst nooit zonder inhoud. En mensen met eigenzinnige of afwijkende opvattingen vind ik ook heel interessant.
Als vormfanaat jeuken mijn vingers vaak om in te grijpen in teksten die uitblinken in het een – vorm – of het ander – inhoud – en het liefste zou ik iedereen leren om vorm en inhoud in balans te brengen.
Goede teksten hebben heldere ideeën die extreem helder en pakkend worden verteld. Alles wat minder dan optimaal is vind ik jammer – maar ik ben dan ook een schrijfjuf. Gericht op professionele schrijvers.
Dat is het verschil.
En helaas, Jacob Jan, met de blog reviews zijn we gestopt. Ze kostten ons veel tijd en leverden te weinig bezoekers op. Maar ik wil je wel een keer privé feedback geven.
Een stomme vraag misschien – maar hoor jij goed genoeg om te kunnen telefoneren? Dan bel ik je.
Dat is dus het stuk waarvan ik graag wil leren: Die jeukende vingers van jou. Om tekstueel beter te worden. Wat kan beter?
Misschien moet ik gewoon een schrijfcursus gaan doen. Want zelfontwikkeling is niet alleen maar meer mijn schrijfdoel.
Want ik geloof dat het mogelijk is om aan mijn stijl te poetsen zonder dat het aan oorspronkelijkheid verliest.
Helaas, bellen kan ik niet. ja korte zinnetjes, maar voor zoiets als jij voor stelt zijn mijn oren volslagen ongeschikt.
O, wow, dus slechthorend kan ook al praktisch doof zijn?
Dan gaan we chatten. Of hoe doe jij het meestal – als je een site of een tekst wil bespreken?
Ik heb 2 CI’s. Zonder die ben ik inderdaad doof.
Met, nog steeds behoorlijk slechthorend.
chatten is het handigst ja. ik chat via google, wat gebruik jij?
Maakt mij niet uit, geef maar iets op. Liefst even een mailadres erbij. En een tijd natuurlijk. Ik zit op het moment wel goed in mijn tijd dus roep maar wat.
Hoi Jacob Jan,
maar als jouw blogposts iedere dag goed zijn, is er toch niets aan de hand 😉 Maar in de meeste gevallen kunnen mensen beter minder bloggen en dan beter, dan vaak en matig.
Bovendien richten wij ons met de Blogstylers vooral op zakelijke bloggers. Die hebben een heel ander doel. Jij blogt vooral omdat dat je helpt je gedachten te vormen zoals je schrijft, en in de hoop dat anderen er wat aan hebben. Als zakelijk blogger MOET je eruit springen met je content om een lezers (en klanten) publiek te bereiken, en kun je maar beter wat goeds leveren dus.
Ik zou niet inzitten over de kwaliteit van jouw blogposts hoor. Zijn toch harstikke goed?
Dank je, voor je compliment. *ontvangt, en is blij*
Ik krijg zakelijke doelen. Hoe weet ik nog niet precies. Maar ik wil wel heel veel publiek.
Ik wil andere mensen de streep over krijgen. Ik wil dat ze hier komen, verrast worden, en langzaamaan meer barrières laten zakken.
ik wil dat ze mij gaan uitnodigen om ze daar bij te helpen, op plekken waar meerdere mensen bij elkaar komen
ik wil ze laten zien hoe dat anders kan: echt communiceren, in plaats van om elkaar heen draaien.
Vandaag weer iemand ontmoet die zei: “wat jij nu tegen me vertelt, heb ik nog nooit van iemand gehoord, maar ik loop er dus al jaren tegen aan, ontdek ik nu”
dat dus.
Ja, nog even zoeken naar de juiste woorden daarvoor, en concreter worden. Maar dan dus ook nog pakkender schrijven, zonder dat het een kunstje wordt.
dus niet vanuit ongerustheid, wel vanuit een wens beter te worden.