Verwachting

katjes

 

Ik kijk de bladeren hun knoppen uit,

en tegelijk duw ik ze terug.

Ik wil weten hoe mijn boek af loopt

maar niet dat het uit is.

Ik wil zeggen dat dit moment voor altijd is

maar dan is het al voorbij.

Ik wil dat de pracht van vergankelijkheid

voor altijd blijft duren.

Verliefd op de verwachting,

gevangen in het straks,

duw ik mezelf voor mij uit.

Misschien moet ik een keer omkijken

naar het nu.

 

7 thoughts on “Verwachting”

  1. Je roept iets heel moois op. Als we leven in de verwachting leven we niet echt in het nu. Is het nu te saai, te voorspelbaar, te echt? En toch, dat boek lezen we nu, dat verliefdheidsgevoel ervaren we nu. Misschien dat we zo graag in het nu leven dat we ook de toekomst met onze verwachtingen en het verleden met onze herinneringen in het nu willen transformeren. Ik neem je gedicht nu graag met me mee, als herinnering en als verwachting voor later.

Laat een reactie achter op ruudketelaarRuud Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.