Twee maanden

Ik heb het twee maanden volgehouden.

Het NIET iedere dag bloggen.

De rek was er uit. Ik had al zo vaak mij hart uitgestort op mijn blog, dat ik het nee-niet-weer-hè-gevoel kreeg.

Ik wilde mijn blog gaan gebruiken om mijn theater te gaan verkopen, en dat zorgde er voor dat ik toch een beetje het publiek-over-mijn-schouder-gevoel kreeg.

Dat nee-niet-weer-hè-gevoel en het publiek-over-mijn-schouder gevoel deden mij een kloek besluit nemen.

Eén keer per week bloggen. Geen meningen meer. (Oja, ik had ook het het-web-staat-te-vol-met-meningen-dus-wat-moet-ik-daar-nu-nog-tussen-gevoel). Maar elke week een mooi verhaal. Tijd om te schrappen en te schaven.

Ik heb het twee maanden volgehouden.

Want ik miste het aankeutelen. Het losse flodderen.

Daarom heb ik deze plek gemaakt. Hier ga ik elke dag lekker aankloten. Of niet elke dag. Want aankloten is per slot van rekening aankloten.

Je bent van harte welkom hier.

Maar ik ga op geen enkele manier rekening met je houden. Volgen is dus voor eigen rekening.

Op mijn andere blog blijf ik gewoon elke week een mooi verhaal schrijven.

Want dat was een goed plan.