The Zen of Attraction, deel 3

Martine Bakx ( @artoek)  nodigde mij uit om van gedachten te wisselen over de Zen of Attraction.

Omdat deze blogpost van Kitty ons beiden aansprak. Omdat we beiden, net als Kitty, getroffen werden door de 14 punten van Thomas J. Leonard.

zen

 

Ik doe mee, omdat ik er gedachten over heb, over marketing, en over hoe dat wel en niet zou moeten. (ondertussen merk ik dat het soms wat af dwaalt van marketing)

Disclaimer:

Eén (of meer) van mijn gedachten klopt niet. Want ik verkoop niet. Niet veel, tenminste. Lees mijn verhaal dus niet als een how-to. Je mag het als zoekplaatje zien. Als je erachter komt wat er niet klopt hoor ik het graag.

Oh, en nog een opmerking:

Zen is heel mooi, maar soms heb ik het gevoel dat het een half verhaal is. Als een soort Yin, waar ook de Yang nog bij hoort. Zen is de rust, maar voor creatie is ook de onrust nodig. Zoiets. Ik beperk me in deze serie tot de Zen-kant van de zaak, want die levert voor mij genoeg op

Daar komen ze dan. Ik doe er twee tegelijk, dan ben ik een week bezig. Zowaar een serie!

Het werkt zo. Op mijn site staan mijn overwegingen.

Op de site van Martine zul je haar overwegingen zien verschijnen met mijn opmerkingen.

 

5. Heb niks nodig.

Ja, dat is behalve Zen ook heel erg Jezus. Geef ons heden ons dagelijks brood.

Ik heb ooit een keer een boek gelezen waarin beweerd werd dat de uitvinding van de landbouw het begin van alle ellende is. Dat zou zelfs de betekenis van het verhaal van Kaïn en Abel zijn. Kaïn als landbouwer tegen Abel als de schaapsherder (jager/verzamelaar). Door die landbouw hebben we als mensen geleerd meer te produceren dan we nodig hebben. Daar heeft weer geleid tot beroepsdifferentiatie enzovoort.

De kern was, dat de mensen vanaf dat moment in hun genen hebben zitten dat ze altijd maar meer moeten. Alsof er geen einde aan kan komen. En zo plunderen we de aarde leeg.

Dus terug naar het dagelijks brood is misschien zo gek nog niet.

Misschien is dat wel heel erg het andere  uiterste. De boodschap, die er achter zit, zie ik als :  Stop met in de markt zetten van nieuwe spullen die we niet nodig hebben. Stop met het creeëren van een behoefte die er niet is.

Okee. Nog steeds heel erg ver gezocht. Ik vind Google Earth ook geweldig, en  de TomTom en zo, en nog veel meer.

Maar . . . 

Er wordt rotzooi zat geproduceerd waar je écht helemaal niks aan hebt. Die vuvuzela bijvoorbeeld kan me gestolen worden.

En hier! Een electrische tandeborstel is tot daar aan toe. Ik geloof best dat die beter poetst (ik heb er zelf één op aanraden van mijn tandarts). Maar een apart schermpje waar je de poetstijd en allemaal andere flauwekul op kan zien? Een “hybride” stand? Alsjeblieft!!!! (Zie dit filmpje bij 2:50,  het meisje is er helemaal enthousiast over dat schermpje, kost wel 200 euro.)

Ik weet zeker dat jezelf nog veel betere voorbeelden kan bedenken van dit soort flauwekul.

Als je niks nodig heb, maak je jezelf los van dit soort idioterie.

 

Ik word ongelukkig als ik te dikke mensen kiloknallers in hun winkelwagentje zie leggen. Als ik mensen met 6 tasjes uit de Action zie komen. Als ik met Koninginnedag over de vrijmarkt loopt en de overbodige prullaria zie die niemand wil kopen en op het eind in de containers beland. Tegenwoordig wordt de waarde van een product bepaalt door het prijsje dat er op staat i.p.v. omgekeerd.

De ontwikkeling van de technologie. Ik vind het prachtig. Magnifiek die documentaire van Tegenlicht 
Toch baart het me ook zorgen. Mensen moeten een bezigheid hebben. Anders hebben ze te veel tijd om na te denken, te piekeren. Gaan zich afvragen wat het doel van hun leven is. Besteden hun tijd aan verkeerde dingen. Zoals kippen elkaar kaal gaan pikken als ze zich vervelen omdat ze hun eten niet bij elkaar hoeven te scharrelen. Bhagwan had dat destijds goed begrepen. Workshoppen. Mensen bezigheden geven. Zoals kinderen op school beziggehouden worden. Wat is er mis met een arbeidsintensief kantkloswerkje? Het langzaam zien groeien van iets wat je met je eigen handen creëert?
Met de toegenomen automatisering/digitalisering verdwijnt er een boel werk, bezigheden. Straks worden chauffeurs overbodig, omdat er zelfsturende auto’s rondrijden. Terwijl voldoening in kleine dingen kan zitten. Een moestuin. Een zelfgebakken cake. Een zelfgemaakt kledingstuk. Een konijnenhok dat je zelf timmert.
Het verwondert me. We hebben meer tijd dan ooit. Je hoeft je biefstukje niet meer zelf te vangen, te slachten en te versnijden. En toch heeft iedereen haast.

 

6. Creëer niets

Na bovenstaande snap ik die opeens heel goed. Stop met het in de wereld zetten van onzin.

Maar !!!

Verder heb ik hier niks mee. Ik ga dat mooi niet doen: niet creëren.

Ik wil best heel Zen mijn aandacht richten op alles wat op me af komt, en daar mooi mee om gaan.

Maar ik wil OOK creëren!

Ik wil mooie dingen maken. Blogs schrijven, net zo lang tot daar het perfecte blog tussen zit. (ja, dat zou ik niet doen, en ja, het perfecte blog bestaat niet, maar je snapt wat ik bedoel)

Ik wil nog een boek schrijven, en natuurlijk wil iets heel moois creëren op de planken.

Ik blijf dus gewoon creëren.

 

Reactie van Martine

Creëren. Ja. Daar zit geluk in. Daar zit voldoening in.
En omdat iedereen meer tijd dan ooit overhoudt om te creëren is er geen plaats meer voor eenheidsworst. Voor massa productie. Voor overbodige productie. Voor productie middels uitbuiting. Voor slechte kwaliteit. 

 

>>  GA NAAR DEEL 4 >>

8 thoughts on “The Zen of Attraction, deel 3”

Laat een reactie achter op Agnes Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.