Vervolg op kijk naar je eige
Mij relatie kan beter. Werk in uitvoering. Deze week mooie stappen gezet.
Wat vooraf ging:
- ik nam mijn “ik ben niet goed genoeg” mee in de relatie.
- we verschillen dag en nacht: ik ben de dromer, Sacha is nuchter.
Wat er deze week gebeurde:
Samen erwtensoep koken. Goede taakverdeling in het snijden van de wortels, de aardappelen, de knolselderij… En dan als laatste de spliterwten.
Ik kijk rond en zie ze niet zo snel. Sacha wijst op de plek waar ze staan. Daar heb ik net nog een wortel gepakt.
“Hoe kan het dat je dat pak spliterwten niet hebt gezien?”
Mijn nekharen maken een beginnetje met overeind staan. Ik wil in de verdediging. Totdat…
Ik opeens ons gesprek van vorige week herinner. Sacha is nuchter, en ik zoek er vaak te veel achter. De vraag is gewoon oprechte nieuwsgierigheid.
Samen kunnen we lachen over hoe mij hersenen kennelijk werken. Als ik in een bepaalde modus zit, zie ik alleen wat ik moet zien. Dus toen ik die wortel nodig had, zag ik alleen de wortel, en negeerde het pak spliterwten.
Vreemd. Niet iets om te verdedigen. Gewoon om te verwonderen. Moet ik vaker doen.
En dan als slagroom op de taart samen naar Singer Laren. Een nuchtere Sacha die ook kan genieten van de bijzondere schilderijen van Jan Sluijter. Deze vond ze mooi:
Ik kan alleen maar tegen ons samen zeggen: geniet ervan en ga zo door!
WJZ: (wat jij zegt), geniet ervan en ga zo door.
Mooi schilderij trouwens!!!
Narrow escape 😉
Maar zo gaat het vaak (tenminste dat is mijn ervaring). Het is de ontvanger van de (neutrale) boodschap die er teveel, of iets anders in legt dan de zender voor ogen had. Een misverstand is snel geboren. Maar met de juiste antenne’s ook weer zo in de kiem gesmoord.