Over geschiedenis maken gesproken

Nou, poeh hee

Trump wint.

Ik vraag me af hoeveel mensen vroeger gedacht hebben:  “Laat die Hitler maar gewoon zijn gang gaan, dan zien mensen vanzelf op wat voor soort iemand ze gestemd hebben, en dan is het zo ook weer afgelopen”

of

“Misschien is het wel goed. Dan verandert er misschien een keer echt iets. Politici moeten een keer echt schrikken voor er iets verandert.”

Of een variatie van deze twee.

Waar ik benieuwd naar ben is of we kikkers in een pan water zijn, waarvan het water langzaam aan de kook wordt gebracht. (Kikkers zijn trouwens slimmer dan mensen, kikkers laten zich niet koken).

Wat kan ik doen?

Zoals altijd: Ik kan alleen iets aan mezelf doen.

Bijvoorbeeld:

Wat in mijn leven staat al lang te koken, wat laat ik voortduren terwijl ik weet dat mijn grenzen al overschreden zijn? Is er iets waar ik aan mee doe (al was het maar omdat ik zwijg) waarvan ik denk dat het eigenlijk moet stoppen?

Dat is mijn werk nu.

En liefhebben.

Vooral heel veel liefhebben

 

4 thoughts on “Over geschiedenis maken gesproken”

  1. We weten niet hoe of Trump het zal gaan doen. Gaat hij waar maken wat hij allemaal gezegd heeft? Krijgt hij daar de gelegenheid toe? Met Hillary zouden we het ook niet geweten hebben en evenmin met Bernie. Ik had liever gezien dat er wat jongere tegenkandidaten bij de democraten zouden zijn geweest.
    Ik geloof niet dat we de Geschiedenis maken, hij overkomt ons. Landen zijn net als mensen, planten en dieren organismen. Van binnen kan het er gaan rotten. Daar kwam ruimte voor een Hitler, en nu misschien voor een Trump. Luister naar de speeches vandaag van Obama, het is ook een estafette afgelegd op een kronkelige weg. And let’s enjoy the sun rising every morning, now and in the future.
    Groetjes, Hanneke

  2. Wel bizar dat precies vandaag de herdenking is van de Kristallnacht.
    Daarmee werd de Jodenvervolging ingezet in Duitsland.

    En het is waar – Trump is vast geen Hitler en Hillary is ook niet zaligmakend. Maar ze heeft wel ervaring in besturen, ze is een enorme vakvrouw en ze was een zeer populaire minister van buitenlandse zaken. Trump heeft geen enkele ervaring. Geen enkele.

    Ik ben verdrietig en ook een beetje bang.
    Want met het trio Trump, Poetin en Erdogan is het er niet beter op geworden en is vrede in de wereld verder weg dan ooit.
    Toch wil ik me niet bang laten maken, dat verandert immers niets.
    Laten we er voor gaan met elkaar.
    Laten we laten zien hoe het wél kan: samenleven. te beginnen in onze eigen omgeving.
    Dat is soms al lastig genoeg.

Laat een reactie achter op Elly Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.