Micro lezen

Nee, niet slow reading.

Wat ik bedoel is nog langzamer.

Maar eerst ..

Heb ik al een keer verteld over tweedehands schoonheid?

Dat is iets moois vinden omdat iemand anders dat zo mooi vind.

Ik vind dat een eersteklas soort schoonheid.

Ik kan zo genieten van mensen die genieten. Vooral als ze daar over vertellen, het willen delen.

Op die manier gaan de dingen waar ze van genieten voor mij leven. En vind ik dingen mooi waar ik anders niet naar om zou kijken.

Zo heeft Ruud Ketelaar me al een keer nieuwsgierig gemaakt naar Snooker, door en over te bloggen. Snooker, iets saaiers kon ik me niet voorstellen. En verdomd, Hans Teeuwen geeft nog een zetje en bij zomergasten zit ik te genieten van een perfecte snookerpartij.

Ik heb zo zelfs een keer genoten van een voetbalwedstrijd.

En nu kijken of ik het andersom kan.

Kijken of ik jullie warm kan krijgen voor iets anders. Niet dat je het moet gaan lezen. Snappen waarom ik het mooi vind, is voor mij al mooi genoeg.

Ik ben begonnen met het lezen van klassiekers. Wereldliteratuur, maar dat woord vind ik niet zo geweldig. Ik houd niet zo van de discussie over wat nu literatuur is en wat niet. Klassiekers, is een beter woord. Zo mooi of goed dat velen het gelezen hebben, en nog steeds lezen. De tand des tijds doorstaan, de hype voorbij, en nog steeds goed.

Eigenlijk ben ik dat gaan doen vanwege die tweedehands schoonheid. Sommige boeken en schrijvers kom ik zo vaak tegen dat ik nieuwsgierig wordt.

Onlangs gelezen:

  • Moby Dick van Herman Melville
  • Middlemarch George Elliot
  • De broers Karamazov van Dovstojevski
  • Bijna alles van Elsschot
  • Bijna al het werk van Alan Garner, hier onbekend maar in Engeland heeft hij een trouwe groep lezers

En nu begonnen aan Proust. Du côté de chez Swann. Ja je leest het goed. In het Frans.

Maar mijn Frans is helemaal niet goed genoeg. Middelbare school Frans, en dan nog niet eens als eindezamenvak.

Dus wat ik doe is heel langzaam lezen.

Een paragraaf per keer. Met woordenboek erbij, en de Nederlandse vertaling.

Ik probeer eerst zelf chocola te maken van het Frans. Dan, als ik denk dat ik hem heb, pak ik de vertaling erbij. En dan komt meestal iets van oooh zoo! En dan lees ik het weer in het Frans. Ja, dat staat er.

Microlezen.

Omdat ik op deze manier van elke zin geniet. Daar is het ook een boek voor. Het verhaal is minder belangrijk. Het zijn net opeenvolgende gedichten.

Ik ben nu drie bladzijden verder, en nog steeds mijmert Proust over slapen en waken. Prachtige, herkenbare gedachten, en zo mooi geschreven. En zo goed vertaald. (Al kan ik daar geen barst van zeggen, natuurlijk)

Een heel andere leeservaring. Elke avond even onderdompelen in taal. In de gedachten van iemand anders.

Ik lees er gewoon andere boeken naast. Maar ’s avonds is dit mijn ritueel, voor nog minstens een jaar, als ik met dit tempo door lees.

Mon corps, trop engourdi pour remuer, cherchait, d’après la forme de sa fatigue, à repérer la position de ses membres pour en induire la direction du mur, la place des meubles, pour reconstruire et pour nommer la demeure où il se trouvait. Sa mémoire, la mémoire de ses côtes, de ses genoux, de ses épaules, lui présantait succesivement plusieurs des chambres où il avait dormi, tandis qu’aurour de lui les murs invisibles, changeant de place selon la forme de la pièce imaginée, tourbillonnaient dans les ténèbres.

Mijn lichaam, te verdoofd om zich te verroeren, probeerde aan de hoedanigheid van het vermoeide gevoel de ligging van zijn ledematen vast te stellen om daar de richting van de muur, de plaats van de meubels uit af te leiden en zo de behuizing waar het zich bevond te reconstrueren en te benoemen. Zijn geheugen, het geheugen van zijn ribben, zijn knieën, zijn schouders, liet achtereenvolgens een aantal kamers zien waar het geslapen had, waarbij de onzichtbare muren, van plaats veranderend al naar de vorm van het in de verbeelding opgenomen vertrek, rondwervelden in de duisternis.

Ja, je hebt gelijk als je zegt dat het nergens over gaat. Een verhaal komt zo niet goed vooruit.

Maar voor mij gaat het overal over.

 

2 thoughts on “Micro lezen”

  1. Herkenbaar. Ik ben iets soortgelijks aan het doen. Omdat het boek wat ik wil lezen niet in Nederlands is vertaald. Ik ervaar het als meditatief lezen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.