Maar dat is niet waar.
De vreselijke werkelijkheid is dat ik me dat wel kan voorstellen. Levendig zelfs. Zo levendig dat ik dat uit heb gezet, omdat ik daar niet wil gaan.
Maar ik kan het wel, besefte ik laatst opeens.
Ik kan in de huid kruipen van mensen die de meest vreselijke dingen zeggen en doen. Ik kan me voorstellen vanuit welk wereldbeeld, vanuit welke woede, vanuit welke angst mensen tot vreselijkheden in staat zijn.
Ik kan me zelfs voorstellen dat ik een IS strijder ben, en alleen nog maar mijn eigen waarheid kan zien.
En dat is vreselijk.
Niet alleen omdat ik het niet wil begrijpen.
Niet alleen omdat ik helemaal niet wil weten waar ik zelf toe in staat ben.
Maar ook omdat ik daardoor weet hoe ver afgesloten van de wereld dat is, gevangen zijn in een ‘heilig’ gelijk.
Als een enge droom zou ik het af willen schudden.
Maar hoe krijg je het de wereld uit?
Zolang mensen nog zes maal daags ter aarde zijgen om een gebed met het hiernamaals aan te gaan zijn zij ‘van de wereld’. Wel in die betekenis niet op deze aarde! Wat maakt het dan uit om andersdenkenden alvast een handje te helpen richting eeuwige jachtvelden? Zij zien hier zelf geen kwaad in. En dat aangemoedigd door extremistische imams en de jeugd die niet anders ziet. Het zijn immers hun ouders die dit doen?
Onafhankelijk onderwijs gericht op het voortbestaan van de aarde en haar natuurlijke bronnen is het enige redmiddel voor de mensheid.
Ik wil die dingen graag uit elkaar trekken Niek.
Je kunt ook geloven zonder een terrorist te zijn. Sterker nog, ik denk dat je als terrorist jezelf ook buiten het geloof zet.
Gooi die dingen alsjeblieft niet op één hoop.
Yep
Wow wow wow, alle mensen die zes keer (of meer of minder) ter aarde zijgen over één kam scheren met moordenaars, en nog twee andere gemeenplaatsen erachter aan, lekker makkelijk.
Als je zelf echt denkt dat de wereld zo simplistisch in elkaar zit, then keep on dreaming and creating your nightmares.
niet begrijpen wat mensen van de IS bezielt;
daar geef ik mijn visie op. Niet op welk geloof dan ook.
De bezieling van IS leden. Daar gaat het toch om?
Zij krijgen het van kinds af aan met de paplepel ingegoten.
snap ik Niek, maar je was te kort door de bocht, en je maakte een te rechtstreekse koppeling met geloof.
Je wilt dit vermogen ook niet kwijtraken Jacob Jan, het is een onderdeel van empathie. De vraag is hoe we alle mensen in de hele wereld een stap verder in hun ontwikkeling kunnen brengen. Het antwoord daarop is dat je dat kunt door jezelf een stap verder te brengen en dit voor te leven aan de mensen om je heen. Volgens mij doe jij daarin goed werk 🙂
De theoretische achtergrond: Jean Decety en William Ickes hebben diverse wetenschappelijke perspectieven op empathie naast elkaar gezet in hun werk rondom de sociale neurowetenschappen van empathie en komen op de volgende 8 betekenissen:
1. De interne staat van de ander (her)kennen inclusief de gedachten en gevoelens, ook wel aangeduid als empathische nauwkeurigheid)
2. Het aannemen of imiteren van de houding van iemand die je waarneemt
3. Je gaan voelen zoals iemand anders voelt, ook wel emotionele besmetting genoemd.
4. Het projecteren van jezelf in iemand anders situatie
5. Je zelf voorstellen hoe iemand anders denkt en voelt; vanuit het perspectief van de ander.
6. Jezelf voorstellen hoe je zou denken en voelen als je die ander was, vanuit het perspectief dat je zelf op de wereld hebt.
7. Je ongemakkelijk voelen bij de aanblik van iemand die pijn heeft.
8. Gevoel ontwikkelen voor de persoon die pijn lijdt; ook wel: medelijden of compassie.
Bij medelijden leef je mee, ervaar je je eigen pijn nog en wilt het daardoor verzachten op oplossen voor de ander. Bij werkelijke compassie kun je bij de ander zijn in zijn/haar pijn zonder hier iets aan te willen doen. Omdat het je wel degelijk raakt zit daar dus weer een groot verschil met ongevoeligheid in, wat we eerder zouden duiden als sympathie voelen voor de ander..
Jacob Jan,
Zit in veel religieuze leer geen element van exclusiviteit, beschrijvingen van wie er bij mag horen en wie niet? Zodra je mensen als ‘anders’ gaat categoriseren, ben je niet ver van terrorisme vandaan, vind je niet? Religie en geloof zijn niet hetzelfde, maar ik kan me het wantrouwen tegen religie indenken.
Om op je vraag in te gaan: als jij je in een IS-strijder kan verplaatsen, kan zij dat op (nu) ook in jou? Als dat (nu) niet zo is, hoe komt het dan dat jij dat wel kan?
Ja Hans. Die exclusiviteit is een eng trekje. Zou mooi zijn als religies dat als eerste laten vallen.
Ik denk dat we ons allemaal in kunnen leven in anderen. Ik denk dat je daar wel ruimte voor moet voelen. Te veel pijn kan veel schade toebrengen aan dat vermogen.
Hoe meer je/iemand in staat in tot werkelijke compassie hoe meer je/iemand in staat in zich in te leven in een ander en vice versa. Als je/men een doctrine/dogma aanhangt, is tunnel visie en vaak ook vijandbeeld nodig om de richtlijnen van ‘ de leer ‘ te kunnen blijven volgen dus logischerwijs Is compassie of indenken/verplaatsen in de ander dan per definitie bedreigend.
IS is voor mij in extrema doorgetrokken wat ik (ook al vol verbijstering) op voetbal velden in ons nederlandje zie: ouders die met van woede vertrokken gezichten hun eigen, vaak heel jonge, kinderen toeschreeuwen dat ze het fout dien en hoe ze ‘ de ander’ in moeten maken. Geen religie te bekennen, wel buitenproportioneel fanatisme.
Alle argumenten kunnen misbruikt worden om bovenstaande goed te praten, daar worden ze hard van, is er een van, leren ze van zich af te bijten een andere. zij /wij denken Is één, een vijandbeeld creëren is het verlengde. Religies kunnen misbruikt worden, net als allerlei andere ideeën, het zijn mensen die dat doen, en feitelijk behalve afgrijselijk ook vooral nuttig om je te verdiepen in hoe afzonderlijke mensen en kinderen die weg afleggen. Hoeft niet, kan wel. Maar afserveren onder de noemer van religie de schuld, is behalve nog veel méér ook uitermate dom, omdat het zaak is om verder te kijken dan het zogenaamd voor de hand liggende. There is no easy way out.