Ik ben gelukkig

Ik ben gelukkig, tweette ik vorig week.

Maar daar mag ik best een hele blogpost van maken, ook al is die kort.

Ik ben het nog steeds.

Ik ben het eigenlijk altijd.

Ik zie het niet alleen altijd.

Ik voel het wel altijd. Want ook mijn klote gevoel hoort bij mijn geluk, weet ik nu.
Daar staat niet voor niets twee keer ‘mijn’.  Voor jou is dit misschien anders.

Mijn klotegevoel hoort bij mij. Het is de keerzijde van mijn liefde, of het is de motor die me in beweging houdt.

Of het is niets van dat alles en zit er alleen maar een potje te wezen. Totdat ik het als vader het weer erken.

De volgende keer als ik weer een klotegevoel heb, vergeet ik dit allemaal weer. En als ik dit dan teruglees, vindt ik het allemaal onzin. En dat hoort ook zo. Anders kan mijn klotegevoel niet goed kloten.

 

6 thoughts on “Ik ben gelukkig”

  1. Zat ik hier bijna een beetje betweterig geluk te duiden. Geluk(kig) ingeslikt. Klote geluk.

    Ik denk aan die foto van jou tussen kinderen tijdens timmerles (of zoiets).

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.