iedere dag bloggen en kwaliteit

Wat ik zo mooi vind aan het elke dag bloggen is de aandacht voor wat er hier en nu is.

Hier en nu is spannend.

Bijna iedereen loopt daar hard voor weg. Over gevoelens praten, willen we wel, maar dan graag over toen, of iemand anders. Niet over nu, met jou.

Ik wilde in dit blog niet weglopen. Iedere dag, dus nu.

Vers van de pers. Nog niet gefixeerd, gepolished en verfraaid. Echter kan het niet.

En toch. . .

Ik heb ooit een cabaretcursus gedaan. 

Toen schreef ik een lied over het overlijden van mijn ouders. Dat was toen vers.

Mijn lerares heeft me geholpen met dat lied. Het was in eerste instantie té persoonlijk. Details die niet nodig waren. Ze leerde me dat een beetje afstand nodig is.

 

Zo maak je het van jouw unieke/individuele ervaring tot iets dat voelbaar is voor anderen 

 

Ze had gelijk.

Vaak lukt me dat. Vorm geven aan wat me bezig houdt.

Afgelopen week lukt dat minder, en dat heeft me op scherp gezet.

Ik ga nóg meer aandacht besteden aan de vorm.

Daarom ben ik zo blij met mijn artikel van gisteren. Daar lukte het niet alleen, het ging helemaal vanzelf. Perfect huwelijk tussen vorm en hier-en-nu.

En nu wordt het spannend, met deze kwaliteitseis.

Want wat nu als ik een dag niet in vorm ben?

Wat gaat tellen? Iedere dag? of  Kwaliteit?

Laat wel duidelijk zijn, dat ik zonder iedere dag bloggen nooit was uitgekomen bij deze kwaliteitsnorm.