Van ouderwets zien naar nieuwerwets zien.
Of hoe je meer kunt genieten van het leven.
Ouderwets heeft voor mij in dit verband twee betekenissen:
1. niet goed kijken, aan dingen voorbij gaan zonder ze echt op te nemen
2. binnen mijn referentiekaders blijven, mooi vinden wat in mijn “dit is mooi” plaatje past.
Om maar meteen met dat laatste te beginnen (en dan komt automatisch die eerste er bij, want ze staan niet los van elkaar)
Neem nu dit:
Dit vond ik vroeger het toppunt van lelijkheid:
Braak liggend veldje + Flats BAH!
Maar als ik beter kijk naar die flats, zijn ze niet zo saai als ik dacht.
Het woord lijnenspel vind ik vreselijk, maar ja, welk ander woord gebruik ik om duidelijk te maken wat hier toch leuk aan is?
En met deze ogen kijk ik naar de flats waar ik langs kom.
En dan krijg je dit:
En dat kan met alles.
Wan gisteren begon de dag met zwaar weer. Somber, koud grijs.
Maar als je goed kijkt is zo’n donkere wolk erg indrukwekkend.
Doe het nu zelf eens.
Zet je vooroordelen eens opzij bij de vorige foto:
Onscherp, saai, somber, dat landschap zie ik altijd al vanuit de trein.
Kijk eens naar die wolk, die grens van regen. Kijk eens naar het gras, waarvan het groen intenser wordt tussen dat dreigende blauw van lucht en sloot.
Nog eentje dan, nog moeilijker, want ‘lelijker’.
Als huiswerk. Ik zeg niets meer, zelf kijken:
of zo:
RT @jjvoerman: Hoe je meer van het leven kunt genieten: http://t.co/ftFZBDX9
beter kijken : http://t.co/Eeq7VAob
Prachtig! Opnieuw leren kijken, ècht kijken. Dat is wat er toe doet.
Genot om te lezen.
Dank!